Jaja dinozaurów świadczą o potopie

Dinozaury składały jaja, podobnie jak wiele dzisiejszych gadów. Odkryto setki tysięcy skamieniałych jaj dinozaurów. Dlaczego ich młode nie zdążyły się wykluć? Dlaczego inne zwierzęta ich nie zjadły? Dla ewolucjonistów jest to zagadka. Potop ją wyjaśnia. Jego fale niosły osad, który zagrzebał miliardy stworzeń i jaja dinozaurów.

Skamieniałe jaja

W jednym tylko miejscu w Pirenejach odkryto 300 000 skamieniałych jaj dinozaurów w skale osadowej (o masie 12 000 m³)¹. Jaja są delikatne, dlatego musiały zostać szybko zagrzebane i ulec fosylizacji, bo inaczej by zgniły. Można to wyjaśnić potopem, ale nie można przy pomocy geologicznego uniformitaryzmu, jak próbują ewolucjoniści, ponieważ obecnie niewylęgłe jaja gniją, o ile nie zostaną zjedzone.

W Chinach znaleziono skamieniałe jajo dinozaura, które było pęknięte i wystawała z niego malutka kość². W środku był idealnie zachowany owiraptor mierzący 25 cm. Ewolucjoniści datują tę skamielinę na 66-72 mln lat. Jajo z embrionem w tak idealnym stanie mogło się zachować tylko wtedy, gdy zostało nagle odcięte od tlenu za sprawą sedymentu naniesionego przez wodę, a więc w rezultacie katastroficznego wydarzenia.

Zagadka jaj dinozaurów

W Patagonii są setki jaj zauropodów zagrzebanych w osadzie, i to w czterech warstwach skał osadowych ułożonych jedna nad drugą, o łącznej grubości 30 m. Jak mogło dojść do powstania kilku kolejnych warstw z niewyklutymi jajami dinozaurów? Dla ewolucjonistów jest to kolejna zagadka, natomiast potop oferuje przekonujące wyjaśnienie.

W ciągu 150 dni potopu wody zalewały lądy, ale ich poziom fluktuował: podnosił się i opadał nawet o dziesiątki metrów w danym miejscu. Przyczyniały się do tego między innymi: wyniesienia tektoniczne, przypływy i odpływy, tsunami i prądy morskie³. Ilekroć wody cofały się, niektóre obszary były odsłonięte, zanim wody zakryły je ponownie⁴.

Większe i silniejsze dinozaury, które były w stanie przetrwać podniesiony poziom wód, czy to pływając, czy brodząc w wodzie, znajdowały wytchnienie na tych czasowo odsłoniętych obszarach, zwanych po angielsku w skrócie BEDS (Briefly Exposed Diluvial Sediments)⁵. To wyjaśnia powstanie milionów tropów na mokrej powierzchni, a także setki tysięcy jaj pozostawionych na nich, nierzadko bez gniazd.

Gniazda i ich brak

Wiele jaj dinozaurów zostało złożonych wprost na błotnistym podłożu⁶. Gady zwykle kopią dołek, w którym składają jaja lub formują gniazdo z roślinności. Takich gniazd często brakuje w przypadku jaj dinozaurów, co świadczy, że składały je w pośpiechu z dala od swojego naturalnego środowiska, skąd uciekły przed podnoszącymi się wodami. Młode nie zdążyły wykluć się z jaj, gdyż zostały zalane i zagrzebane przez sedyment, dlatego ostały się w skamieniałej postaci⁷.

Dinozaury na ogół zakrywały jaja roślinnością, która chroniła je przed zmianami temperatury i drapieżnikami⁸. Niektórzy ewolucjoniści sugerują, że mogła ona zbutwieć, dlatego nie pozostała z jajami dinozaurów. Nie jest to przekonujące wyjaśnienie, ponieważ jaja były delikatniejsze od roślinności, a jednak przetrwały⁹.

Na tych chwilowo odsłoniętych przez wodę terenach nie było roślinności, gdyż były zakryte przez sedyment naniesiony przez wodę. Ewolucjonistyczni uczeni zgadzają się, że w przypadku tysięcy jaj odkrytych w Patagonii doszło tam do katastroficznej powodzi¹⁰. W Mongolii znaleziono jaja dinozaurów, co do których nikt nie ma wątpliwości, że zostały zalane i zagrzebane w sedymencie¹¹.

Jaja wielowarstwowe

Na czasowo odsłoniętych przez wodę enklawach dinozaury zostawiały swoje jaja i tropy. Kiedy woda z osadem je zakrywała, wiele dinozaurów mogło przetrwać przez pewien czas, unosząc się na wodzie lub na matach z roślinnością, albo brodząc w niezbyt głębokiej wodzie. Te, które miały w sobie jaja, gdy poziom wody opadał, odsłaniając jakiś skrawek ziemi, składały je wprost na błocie, stąd brak gniazd. Ten proces mógł powtórzyć się wiele razy, dopóki cały ląd nie został zalany permanentnie (Rdz 7,19-20). 

W ten sposób można wyjaśnić istnienie wielu warstw osadowych zawierających jaja i tropy dinozaurów, a także jaja wielowarstwowe. W hiszpańskiej Leridzie znaleziono trzy jaja tytanozaura zakryte przez trzy kolejne warstwy osadowe¹². W chińskim Laiyang znaleziono dziewięć jaj złożonych w tym samym czasie, zakrytych przez dwie warstwy osadowe. To oznacza, że warstwy osadowe nie potrzebowały setek tysięcy lat, aby powstać, lecz złożone zostały przez wodę w szybkiej sukcesji podczas jednego kataklizmu.

Na świecie znaleziono setki tysięcy skamieniałych jaj dinozaurów. Dlaczego młode nie zdążyły się wykluć, a jaja nie zostały zjedzone, mimo że są przysmakiem wielu gadów, ptaków i ssaków? Jedynie potop dostarcza racjonalnych wyjaśnień. Jego fale niosły osad, który zagrzebał miliardy stworzeń, a także tysiące jaj dinozaurów, a ponieważ występują one na całym świecie, to znaczy, że potop miał zasięg globalny, tak jak sprawozdaje Biblia.

Polecamy również poniższe artykuły:

• Czy dinozaury żyły na zimnej Alasce?
• Dinozaur z pełnym żołądkiem na dnie oceanu
• Szokujące odkrycie – czyżby dinozaury żyły niedawno?

Przypisy

1. J. Sarfati, J. Tay, Titans of the Earth, Sea, and Air, New York, 2022, s. 182.
2. C. Siqi, D. Qiongfang, The best-preserved dinosaur embryo ever discovered has been found in China, „Global Times”, 22 grudnia 2021, w: https://www.globaltimes.cn/page/202112/1243065.shtml?id=11 [dostęp: 30.05.2025].
3. M. J. Oard, Dinosaur Challenges and Mysteries, Atlanta, 2021, s. 116-120.
4. J. Sarfati, J. Tay, Titans of the Earth…, op. cit., s. 177.
5. Ibid., s. 176-182.
6. Ibid., s. 182.
7. M. J. Oard, J. K. Reed, How Noah’s Flood Shaped Our Earth, Powder Springs: Creation Book Publishers, 2017, s. 85-86.
8. J. I. Kirkland, Predation of dinosaur nests by terrestrial crocodilians, w: K. Carpenter, K. F. Hirsch, J. R. Horner (red.), Dinosaur Eggs and Babies, London, 1994, s. 124-133.
9. M. J. Oard, Dinosaur Challenges…, op. cit., s. 107.
10. L. M. Chiappe, L. Dingus, Walking on Eggs: The Astonishing Discovery of Thousands of Dinosaur Eggs in the Badlands of Patagonia, New York: Scribner, 2001, s. 122-123.
11. K. Mikhailov, K. Sabath, S. Kurzanov, Eggs and nests from the Cretaceous of Mongolia, w: K. Carpenter, K. F. Hirsch, J. R. Horner (red.), Dinosaur Eggs and Babies, London, 1994, s. 88-115.
12. W. R. Barnhart, Dinosaur nests reinterpreted: evidence of eggs being laid directly into rising water under conditions of stress, „Creation Research Society Quarterly”, 41/2, 2004, s. 89-102.

© Źródło zdjęcia głównego: Canva.