Szokujące odkrycie – czyżby dinozaury żyły niedawno?

Według ewolucjonistycznej chronologii dinozaury wyginęły dziesiątki milionów lat temu. Krew, kolagen i miękka tkanka „nie mogą przetrwać 65 milionów lat” – stwierdziła paleontolog Mary Schweitzer z Uniwersytetu Karoliny Północnej¹. Mimo to, jak dotąd przebadano już kości kilkudziesięciu dinozaurów, które zawierają krew i miękką tkankę. Czyżby skamieliny dinozaurów liczyły sobie tysiące, a nie miliony lat?

„Mary, ci cholerni kreacjoniści będą cię za to kochać”

W 2005 roku doszło do bodaj największego odkrycia w dziejach paleontologii. Kilka lat wcześniej Jack Horner wydobył kości kolejnego skamieniałego tyranozaura ze skały w Hell Creek w stanie Montana. Nie było w tym nic nadzwyczajnego poza tym, że okaz nie mieścił się do helikoptera, a dla ciężarówki nie było tam drogi. Horner postanowił złamać jego kończyny na potrzeby transportu. Wówczas doznał szoku: wnętrze kości było nieskamieniałe…

Kości tego dinozaura otrzymała do przebadania paleontolog Mary Schweitzer. Stwierdziła bez cienia wątpliwości, że kości tyranozaura zawierają krew i miękką tkankę. Widok czerwonych ciałek krwi w kościach dinozaura był dla niej wstrząsem, gdyż zdawała sobie sprawę, że taki materiał nie może przetrwać milionów lat. Jak później wyznała: „Dostałam gęsiej skórki, bo każdy wie, że takie rzeczy nie mogą przetrwać 65 milionów lat”².

Tkanka zwierzęcia ulega po śmierci szybkiemu rozkładowi, w tym naczynia krwionośne, kolagen i mięśnie. Jedynie kości mogą przetrwać dłużej, gdy skamienieją. Dlatego biolodzy powszechnie uważali, że taki materiał nie może przetrwać więcej niż sto tysięcy lat³. Schweitzer powiedziała: „Patrzyłam na to i znów patrzyłam, myśląc: To jest niemożliwe. Czerwone ciałka krwi nie mogą przetrwać”⁴.

Schweitzer zadzwoniła z tą wiadomością do czołowego ewolucjonistycznego paleontologa Jacka Hornera, który wydobył tego tyranozaura. Kiedy upewnił się, co znalazła w jego kościach przeklął i powiedział: „Mary, ci cholerni kreacjoniści będą cię za to kochać”. Znając jego stosunek do kreacjonistów, szybko odpowiedziała: „Jack, to jest twój dinozaur”⁵.

Kolejne dinozaury z miękką tkanką i kolagenem

Mary Schweitzer zbadała od tamtego czasu wiele innych skamielin dinozaurów, z takim samym wynikiem⁶. W sumie przebadano już dziesiątki skamieniałych dinozaurów oraz kilkadziesiąt innych gadów, ptaków i morskich stworzeń, których skamieniałe kości zawierają ciałka krwi oraz miękką tkankę⁷. Stwierdzono w nich obecność hemoglobiny, elastyny, osteokalcyny, histonu, albuminy i kolagenu⁸. Hemoglobinę znaleziono również w skamielinie mozazaura⁹. Przykładów dowodzących obecności niezmineralizowanego organicznego materiału w skamielinach jest już tak wiele, że Brian Thomas obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Liverpoolu, która je omawia¹⁰.

Kolagen znaleziono w skamielinie dinozaura datowanego przez ewolucjonistów na 195 milionów lat¹¹. Uczeni studiujący tafonomię kolagenu stoją na stanowisku, że ulega on całkowitemu rozkładowi w ciągu 300-900 tysięcy lat¹². Jak napisali autorzy nowej książki o dinozaurach: „Ewolucjoniści utrzymują, że ostatni dinozaur wyginął 66 milionów lat temu, a jednak kolagen jest w nich wciąż obecny. Wynika z tego oczywisty wniosek: nie można liczyć w milionach lat wieku ich kości”¹³.

Dogmat wiary ewolucjonistów

Niektórzy kreacjonistyczni uczeni podejrzewali, że skamieliny dużych zwierząt mogą jeszcze zawierać krew, skoro upłynęło zaledwie kilka tysięcy lat od ich śmierci w potopie¹⁴. Natomiast ewolucjonistyczni uczeni nigdy nie brali pod uwagę ewentualności, że taki materiał może przetrwać w kościach dinozaurów, ponieważ wyznają dogmat, że wymarły one 65 milionów lat temu.

Z powodu tego dogmatu Mary Schweitzer nie mogła znaleźć pisma naukowego, które opublikowałoby artykuł o tym odkryciu stulecia¹⁵. Powiedziała: „Od jednego z redaktorów usłyszałam, że fakty są nieważne, skoro wiadomo, że taka rzecz jest niemożliwa, a gdy zapytałam go, czy jakieś fakty mogą zmienić jego zdanie w tej sprawie, odpowiedział: Żadne”¹⁶. Nie mamy do czynienia z nauką, bo naukę można kwestionować. Mamy do czynienia z propagandą.

O odkryciu miękkiej tkanki w kościach tyranozaura Schweitzer napisała w piśmie Science w 2005 roku¹⁷, a jego okoliczności opisał szerzej dopiero magazyn Discover w 2006 roku w artykule zatytułowanym „Niebezpieczne odkrycie”¹⁸. Dlaczego niebezpieczne? Bo kwestionuje miliony lat. Zasygnalizowano to na samym wstępie: „Kiedy nieśmiała pani paleontolog znalazła miękką, świeżą tkankę wewnątrz kości udowej tyranozaura, usunęła granicę między przeszłością i teraźniejszością. I wybuchło piekło”¹⁹.

Tą granicą jest dogmat, że dinozaury wyginęły 65 milionów lat temu. Ich krew i miękka tkanka świadczą, że prawda leży po stronie „tych cholernych kreacjonistów”, jak nazwał ludzi wierzących zgodnie z Biblią w stworzenie i potop jeden z głównych krzewicieli ewolucjonistycznego dogmatu, paleontolog Jack Horner.

Polecamy również poniższe artykuły:

• Dinozaur, którego się nie spodziewano
• Dinozaur z pełnym żołądkiem na dnie oceanu
• Dinozaury sąsiadami ludzi
• Średniowieczny smok – prawdziwy czy wymyślony?

Przypisy

1. S. Kruglinski, A. Burdick, M. Schweitzer, E. Kandel, B. Yeoman, Schweitzer’s Dangerous Discovery, „Discover”, 27/4, kwiecień 2006.
2. Ibid.
3. V. Morell, Dino DNA: The Hunt and the Hype, „Science”, 261/5118, 1993, s. 160.
4. H. Fields, Dinosaur Shocker, „Smithsonian”, maj 2006.
5. J. Horner, J. Gorman, How to build a dinosaur: The new science of reverse evolution, New York: Dutton, 2009, s. 80-81.
6. M. Schweitzer, J. R. Horner, Soft-Tissue Vessels and Cellular Preservation in Tyrannosaurus rex, „Science”, 307/5717, 2005, s. 1952-1955; M. Schweitzer, T. Staedter, The Real Jurassic Park, „Earth”, czerwiec 1997, s. 55-57.
7. B. Thomas, A Review of Original Tissue Fossils and Their Age Implications, Proceedings of the International Conference on Creationism, t. 7, artykuł 14, 2013; B. Thomas, J. Tay, List of Biomaterial Fossil Papers, w: J. Sarfati, J. Tay, Titans of the Earth, Sea, and Air, New York, 2022, s. 189.
8. C. Wieland, Sensational Dinosaur Blood Reports, „Creation Ex Nihilo”, 19/4, 1997, s. 42-43.
9. B. Thomas, Original tissue fossils cannot be millions of years old, w: H. M. Morris III (red.), Creation Basics & Beyond, New York, 2022, s. 272.
10. B. Thomas, Ancient and Fossil Bone Collagen Remnants, El Cajon, 2019.
11. Y.-C. Lee, C.-C. Chiang, P.-Y. Huang, C.-Y. Chung, T. D. Huang, C.-C. Wang, C.-I. Chen, R.-S. Chang, C.-H. Liao, R. R. Reisz, Evidence of preserved collagen in an Early Jurassic sauropodomorph dinosaur revealed by synchrotron FTIR microspectroscopy, „Nature Communications”, t. 8, 14220, 2017.
12. M. Buckley, M. Colins, Collagen survival and its use for species identification in Holocene-lower Pleistocene bone fragments from British archaeological and paleontological sites, „Antiqua”, 1/1, wrzesień 2011, cyt. w: J. Sarfati, J. Tay, Titans of the Earth, Sea, and Air, New York, 2022, s. 191.
13. J. Sarfati, J. Tay, Titans of the Earth…, op. cit., s. 191.
14. C. Wieland, Sensational Dinosaur…, op. cit.
15. M. Schweitzer, T. Staedter, The Real Jurassic Park…, op. cit., s. 55.
16. S. Kruglinski, A. Burdick, M. Schweitzer, E. Kandel, B. Yeoman, Schweitzer’s Dangerous Discovery…, op. cit.
17. M. Schweitzer, J. R. Horner, Soft-Tissue Vessels and Cellular Preservation…, op. cit.
18. S. Kruglinski, A. Burdick, M. Schweitzer, E. Kandel, B. Yeoman, Schweitzer’s Dangerous Discovery…, op. cit.
19. Ibid., s. 37.

© Źródło zdjęcia głównego: Canva.