Płochacz halny

Zobacz również

Płochacz halny (Prunella collaris) to mały ptak z rodziny płochaczy. Występuje w Europie, Azji i północnej Afryce.

Taksonomia

Gatunek opisał austriacki przyrodnik Giovanni Antonio Scopoli w 1769 roku. Nadał mu nazwę Sturnus collaris i określił miejsce typowe w regionie Karyntia w Austrii. Obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Prunella, który wprowadził francuski ornitolog Louis Pierre Vieillot w 1816 roku.

Rozróżnia się dziewięć podgatunków:

  • P. c. collaris — południowo-zachodnia Europa do Słowenii i Karpat, północno-zachodnia Afryka.
  • P. c. subalpina — Chorwacja do Bułgarii i Grecji, Kreta, południowo-zachodnia Turcja.
  •  P. c. montana — północna i wschodnia Turcja do Kaukazu i Iranu.
  • P. c. rufilata — północno-wschodni Afganistan i północny Pakistan przez góry Azji Środkowej do zachodnich Chin.
  • P. c. whymperi — zachodnie Himalaje.
  • P. c. nipalensis — centralne i wschodnie Himalaje do południowo-centralnych Chin i północnego Mjanmy.
  • P. c. tibetana — wschodni Tybet.
  • P. c. erythropygia — wschodnie Kazachstan i południowo-centralna Syberia do północno-wschodniej Syberii, Japonii, Korei i północnych Chin.
  • P. c. fennelli — Tajwan.

Opis

Płochacz halny mierzy od 15 do 17,5 cm.

Ma prążkowany brązowy grzbiet, przypomina ono ubarwienie wróbla. Dorosłe osobniki mają szary łeb i czerwonobrązowe plamki na spodzie.

Płochacz ten posiada drobny, spiczasty dziób, przystosowany do łapania owadów.

Samce i samice są podobne. Młode ptaki mają bardziej brązowe głowy i podbrzusza.

Występowanie i siedlisko

Płochacz halny żyje w górach południowej Europy umiarkowanej, Libanie i Azji na wysokości powyżej 2000 m.

Jest głównie ptakiem osiadłym, zimującym w niższych szerokościach geograficznych. Niektóre płochacze czasami wędrują do Wielkiej Brytanii.

Preferuje nagie obszary górskie z niską roślinnością.

Rozmnażanie

Płochacz halny buduje gniazdo w krzewie lub szczelinie skalnej. Samica składa w nim od 3 do 5 niebieskich jaj, bez plamek na skorupkach.

Jego system rozrodczy jest interesujący. Konkretne terytoria zajmują grupy składające się z 3 lub 4 samców i takiej samej ilości samic. To niespokrewnione ze sobą ptaki, które mają społeczny system poligynandryczny (wielogamiczny). Samce tworzą hierarchię, w której alfa jest zawsze najstarszym ptakiem. Samice poszukują partnerów wśród wszystkich ptaków płci przeciwnej. Samiec alfa może bronić samicy przed innymi swoimi rywalami. Męscy członkowie stada mogą się rozmnażać ze wszystkimi samicami.

Badania DNA tych ptaków pokazują, że w obrębie lęgów często występuje mieszane ojcostwo. Samce dostarczają pokarm pisklętom w różnych gniazdach, w zależności od tego, czy miały z samicą bliski kontakt. Samce opiekują się młodymi tylko wtedy, gdy mogą być biologicznymi ojcami piskląt.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami: 


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Alpine_accentor [dostęp: 15.10.2024].

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Paco Gómez. Licencja: CC BY-SA 2.0.

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook