W samej tylko Drodze Mlecznej jest około 100 miliardów gwiazd[1]. Skąd się wzięły? Jakie jest pochodzenie gwiazd?
W drugim artykule z mojej serii postanowiliśmy przyjrzeć się nieco lepiej teorii wielkiego wybuchu, a konkretniej jej „najjaśniejszym punktom” – gwiazdom.
Jak powstało nasze życiodajne Słońce i jego pobratymcy? Co, według denialistów inteligentnego projektu, wydarzyło się na samym początku wszechświata?
Pochodzenie gwiazd – jak się rodzą i umierają?
Gwiazdy, które obecnie obserwujemy na niebie, należą do populacji I i II, nazywane są metalicznymi i powstały nieco później niż gwiazdy populacji III (nazewnictwo może być mylące). Na istnienie tych ostatnich nie ma żadnych dowodów poza symulacją komputerową[2], a i z nią są drobne problemy.
Gwiazdy populacji III, które powstać miały na samym początku wszechświata, składały się z gazów, głównie helu i wodoru. To najlżejsze pierwiastki we wszechświecie, wyrzucone z wielką mocą, lecące we wszystkich kierunkach. Nagle jednak postanowiły się zatrzymać, zgrupować i stworzyć gwiazdę. Bez powodu. Tak po prostu w jednej chwili uznały to za dobry pomysł. Brzmi nieprawdopodobnie? Dla nas również, a i naukowcy uznali, że coś więcej musiało się tutaj wydarzyć.
Dodajmy trochę magicznego pyłu…
W latach ’70 i ’80 ubiegłego stulecia zaczęto zauważać, że nasza wiedza i popierające ją teorie nie są w stanie wytłumaczyć wszystkich niuansów wszechświata. Braki w masie, która niezbędna jest do tego, by powstała grawitacja ściągająca do siebie kolejne atomy lekkich gazów, została wytłumaczona istnieniem niemożliwego do zaobserwowania czy zmierzenia „czegoś”. Nasz nowy, wymyślony przyjaciel został określony jako ciemna materia[3] i badany jest jedynie na podstawie efektów wywieranych na otoczenie. Badania prowadzone są od lat, powstało wiele detektorów[4] (urządzeń służących do obserwacji i wykrywania), ale żaden z nich nie przyniósł rezultatu w postaci choćby jednej zaobserwowanej cząsteczki[5][6][7].
Kolejne wybuchy
Kiedy pierwsze gwiazdy (te z populacji III) osiągnęły masę krytyczną (tj. zbyt wielką, by utrzymać się w całości), wybuchały jako supernowe. W ten sposób miały powstać cięższe pierwiastki, tworzące obecnie obserwowane gwiazdy i wszystko inne, co znamy. Teoria ładna, niestety i w niej znajdują się luki. Supernowa to bardzo rzadkie zjawisko[8], a dla powstania galaktyk konieczne byłoby, aby w jednym momencie wybuchł niemal cały wszechświat! Nie tylko brzmi to abstrakcyjnie, ale również takie jest, ponieważ do tej pory naukowcom udało się zidentyfikować tylko pojedyncze obiekty tego typu[9], a obecne wybuchy są niezwykłymi wydarzeniami obserwowanymi przez cały świat.
Czy można wyjaśnić pochodzenie gwiazd bez użycia magii?
„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię” – Gen. 1,1
„A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak” – Gen. 1,14-15
Do wytłumaczenia pochodzenia gwiazd zbędna jest teoria o niewidocznej, niemożliwej do udowodnienia, magicznej substancji, jaką jest ciemna materia, która obecnie spaja bardzo wątłą podstawę astronomii.
Gdyby naukowcy tylko chcieli, zobaczyliby, że magia jest tutaj absolutnie zbędna, że wytłumaczenie wszystkiego jest na wyciągnięcie ręki. Wystarczy otwarty umysł i chęć zdobywania wiedzy, a to dwa podstawowe przymioty praktykujących naukę.
Przypisy:
[1] https://news.astronet.pl/index.php/2003/03/04/n2991/
[2] Bromm i Larson, 2004, Annual Reviews of Astronomy and Astrophysics, 42, s.79
[3] Brian Greene: The Fabric of the Cosmos. Australia: Penguin Group, 2008, s. 294–295.ISBN 978-0141-03762-2.
[4] Lisa Grossman: Dark Matter Rush: Physics Gives Gold Mine New Life (ang.). Wired, 2010-12-09. [dostęp 2010-12-10].
[5] Ashley Corbion: Still looking for dark matter (ang.). atramateria.com, 2011-04-16. [dostęp 2011-06-22].
[6] Brian Ventrudo: A Prototype Detector for Dark Matter in the Milky Way (ang.). universetoday.com, 2009-09-25. [dostęp 2011-06-22].
[7] Czyżby poważny cios dla teorii o ciemnej materii?. eso.org, 2012-04-18. [dostęp 2012-04-19].
[8] .X. Timmes, S.E. Woosley, Thomas A. Weaver, Galactic Chemical Evolution: Hydrogen Through Zinc, „arXiv:Astrophysics (astro-ph)”, 617
[9] R.B. Firestone. Evidence of four prehistoric supernovae <250 pc from Earth during the past 50,000 years. „American Geophysical Union, Fall Meeting 2009”. 31, s. 1386, grudzień 2009.
