Kaszalot spermacetowy

Zobacz również

Kaszalot spermacetowy (Physeter macrocephalus) to największy drapieżnik zębowy. Jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodzaju kaszalot (Physeter). Ssak ma globalny zasięg i sezonowo migruje w poszukiwaniu pożywienia oraz w celu rozmnażania. Samice i młode samce tworzą grupy społeczne, podczas gdy dojrzałe samce żyją samotnie poza sezonem godowym. Samice współpracują przy ochronie i karmieniu młodych. Zdrowe, dorosłe kaszaloty nie mają naturalnych drapieżników, chociaż młode i osłabione osobniki mogą czasami padać ofiarą orek.

Samce osiągają średnio 16 metrów długości, a ich głowa stanowi do jednej trzeciej długości ciała. Kaszaloty nurkują na głębokość do 2250 metrów, co czyni je trzecim najgłębiej nurkującym ssakiem morskim. Używają echolokacji i wokalizacji o natężeniu dźwięku do 236 decybeli, co czyni je najgłośniejszymi zwierzętami. Mają największy mózg na Ziemi, ważący ponad pięć razy więcej niż ludzki. Kaszaloty mogą żyć 70 lat lub dłużej.

Budowa

Młode kaszaloty mają długość od 3,7 do 4,3 metra. Samice osiągają dojrzałość płciową, przy długości 8-9 metrów, natomiast samce dojrzewają przy długości 11-12 metrów. Największe samice dorastają do 12,3 metra, a samce do 18-19 metrów. Kaszaloty mają unikalny kształt ciała z bardzo dużą, blokowatą głową, która może stanowić jedną czwartą do jednej trzeciej długości ciała. 

Żebra kaszalotów są połączone z kręgosłupem chrząstką. Kręgosłup kaszalotów jest bardziej elastyczny, ale słabszy niż kręgosłupy kręgowców lądowych. Czaszka kaszalota jest asymetryczna, co pomaga w echolokacji.

Dolna szczęka kaszalota jest bardzo wąska i wysunięta do przodu. Kaszaloty mają 18-26 zębów po każdej stronie dolnej szczęki, które pasują do górnej. Zęby są stożkowate i ważą do 1 kilograma każdy. Są funkcjonalne, ale nie wydają się niezbędne do chwytania lub jedzenia kałamarnic.

Mózg kaszalota jest największy spośród wszystkich znanych zwierząt, ważący średnio około 7,8 kilograma.

Układ oddechowy kaszalota jest przystosowany do radzenia sobie z drastycznymi zmianami ciśnienia podczas nurkowania. Mają najdłuższy układ pokarmowy na świecie, przekraczający 300 metrów u większych osobników.

Oczy kaszalota nie różnią się znacznie od oczu innych zębowców, z wyjątkiem wielkości. Kaszaloty mogą wciągać i wysuwać oczy. Śpią przez krótkie okresy, przyjmując pionową pozycję z głową tuż poniżej lub na powierzchni wody.

Kaszalot-spermacetowy-2
Zdj. 1. Kaszalot spermacetowy. © Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Gabriel Barathieu. Licencja: CC BY-SA 2.0.

Występowanie

Kaszaloty spermacetowe preferują wody wolne od lodu o głębokości ponad 1000 metrów. Występują we wszystkich oceanach. Zamieszkują też Morze Śródziemne, ale nie Morze Czarne, podczas gdy ich obecność w Morzu Czerwonym jest niepewna]. Płytkie wejścia zarówno do Morza Czarnego, jak i Morza Czerwonego mogą tłumaczyć ich nieobecność. W kilku regionach, takich jak wody przybrzeżne południowej Australii, zostały uznane za lokalnie wymarłe. 

Dieta

Kaszaloty nurkują na głębokość od 300 do 800 metrów, a czasami do 1-2 kilometrów, w poszukiwaniu pożywienia. Żywią się głównie kałamarnicami, ale także rybami i innymi morskimi stworzeniami. Mogą również polować na mieczniki.

Cykl życiowy

Sposób, w jaki kaszaloty wybierają partnerów nie został ostatecznie ustalony. Pewnym jest, że samce walczą ze sobą o samice. Mogą żyć 70 lat lub dłużej. Samice stają się płodne w wieku około 9 lat. Ciąża trwa 14-16 miesięcy, a samice rodzą co 4-20 lat. Laktacja trwa od 19 do 42 miesięcy. Narodziny są wydarzeniem społecznym, ponieważ matka i młode potrzebują innych, aby chronić je przed drapieżnikami. Dorosłe osobniki mogą szturchać i gryźć małego w pierwszych godzinach jego życia.

Zachowanie społeczne

Samice i ich młode żyją w grupach. Samce czasami tworzą luźne grupy z innymi samcami w podobnym wieku i rozmiarze. Kaszaloty rzadko opuszczają swoje grupy.

Relacje z innymi gatunkami

Najczęstszym naturalnym drapieżnikiem kaszalotów są orki. Podczas zagrożenia tworzą formacje obronne wokół młodych lub rannych osobników. Mogą być zwrócone ogonami do wewnątrz. Ciężki i potężny ogon dorosłego wieloryba jest potencjalnie zdolny do zadawania śmiertelnych ciosów. Alternatywnie, mogą być skierowane na zewnątrz. Zaobserwowano, że inne niż kaszaloty wieloryby południowe wykonują podobne formacje. 

Wielorybnictwo

Na kaszaloty intensywnie polowano w XVIII, XIX i XX wieku dla oleju wielorybiego. Polowania niemal doprowadziły do wyginięcia dużych wielorybów, w tym kaszalotów, aż do wprowadzenia zakazów używania oleju wielorybiego w 1972 roku. Międzynarodowa Komisja Wielorybnicza objęła gatunek pełną ochroną w 1985 roku.

Obecny status ochrony

Całkowita liczba kaszalotów spermacetowych na świecie jest nieznana, ale szacuje się ją na setki tysięcy. Uznaje się, że historyczna światowa populacja liczyła 1.100.000 przed rozpoczęciem komercyjnego połowu kaszalotów na początku XVIII wieku. Gatunek jest chroniony na całym świecie, chociaż w latach 2000-2011 japońskie statki złapały 51 kaszalotów. Największymi zagrożeniami dla populacji kaszalotów jest zaplątanie się w sieci rybackie i kolizje ze statkami.


Źródła

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Sperm_whale [dostęp: 03.07.2024].

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor:Vilmos Vincze. Licencja: CC BY 2.0.

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook