Remiz zwyczajny

Zobacz również

Remiz zwyczajny (Remiz pendulinus) jest gatunkiem niewielkiego ptaka należącego do rodziny remizów (Remizidae). Zasięg naturalnego występowania zwierzęcia rozciąga się na zachodnie rejony Palearktyki. Ptaki żyjące na północy  na zimę przenoszą się w cieplejsze w cieplejsze miejsca. Członkowie południowych populacji na ogół prowadzą natomiast osiadły tryb życia. Gatunek ten wykazuje tendencje do ekspansji nowych terytoriów. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku obecność jego reprezentantów zauważono w Maroku, zwłaszcza w północnych rejonach tego kraju.

Taksonomia

Pierwszy naukowy opis remiza zwyczajnego wykonano w 1758 roku. Stworzenie tej charakterystyki było zasługą szwedzkiego przyrodnika Karola Linneusza. Znalazła ona miejsce w dziele Systema Naturae. Jej łacińska nazwa brzmiała Motacilla pedulinus. Obecnie ptak należy do rodzaju Remiz wprowadzonego przez polskiego zoologa Feliksa Pawła Jarockiego w 1819 roku. 

W obrębie gatunku wydziela się cztery podgatunki. Są to:

  • Remiz pendulinus pendulinus – podgatunek nominatywny, który zasiedla Europę; występuje w zachodniej Turcji oraz do granic Kaukazu;
  • Remiz pendulinus menzbieri – jego obecność stwierdza się w południowych rejonach Turcji oraz północno-zachodnich regionach Iranu,spotyka się go również w Syrii oraz Armenii;
  • Remiz pendulinus caspius – zasiedla południowo-zachodnią Rosję i północno-zachodni Kazachstani;
  • Remiz pendulinus jaxarticus – występuje na terytorium zachodniej Syberii i północnego Kazachstanu.

Opis

Remiz zwyczajny jest niewielkim ptakiem, który dorasta  do około 11,5 cm długości. Dla przedstawicieli tego gatunku charakterystyczny jest relatywnie długi ogon oraz wąsko zakończony dziób. Grzbiet ubarwiony jest na kasztanowy brąz. Ptak ma jasnoszarą głowę. Okolice oczu otacza czarna maska. Samce i samice wyglądają niemal tak samo. Osobniki płci męskiej wyróżniają się jednak bardziej jaskrawym umaszczeniem.

Lęg

Remizy zwyczajne budują skomplikowane gniazda kształtem przypominające dużą, wiszącą torbę. Ptaki zwykle umiejscawiają je między trzcinami, w odległości około 100 cm nad taflą wody. Tego typu konstrukcje z reguły osiągają około 17 cm średnicy oraz wysokości do 25 cm. Zwykle składają się one z trawy i gałęzi, a także sierści i wełny. Wejście w postaci rury znajduje się po jednej stronie gniazda. Budową wspomnianych siedlisk zajmują się zarówno samce, jak i samice. Matki składają jaja w jednodniowych odstępach. Jeden lęg z reguły składa się z około 8 jaj, których wysiadaniem zajmują się przede wszystkim samice. Inkubacja kończy się wylęgiem po upływie około 2 tygodni.. Młode żywią się pająkami i owadami. Ich karmieniem zajmuje się jedno z rodziców. Pisklęta stają się zdolne do opuszczenia gniazda po upływie około 3 tygodni. W jednym sezonie rozrodczym zazwyczaj przychodzi na świat jeden lęg.

Żywienie

Remiz zwyczajny z reguły poluje na owady i pająki. Swoją dietę często wzbogaca jednak o pokarm roślinny (np. nasiona wierzby). Zwykle żeruje w koronach drzew i krzewów. Trzciny chwyta jedną łapką. Drugą używa natomiast do wyciągania kęp nasion.

Status i ochrona

Remiz zwyczajny uznawany jest przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) za gatunek najmniejszej troski. Liczebność światowej populacji szacuje się na około 1,5 miliona dorosłych osobników, przy czym wykazuje ona trend wzrostowy. W Polsce ptak objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Eurasian_penduline_tit [dostęp: 03.01.2025]

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Martin Mecnarowski. Licencja: CC BY-SA 3.0.

Jeśli podzielasz naszą misję i chciałbyś wesprzeć nasze działania, możesz to zrobić:

Z góry dziękujemy za okazaną nam pomoc!

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook
x Chcę pomócChcę pomóc