Zegar genetyczny – jaki mamy czas?

Zobacz również

Naukowcy z fascynacją odnieśli się do pomysłu mierzenia zmian w DNA ludzi i innych organizmów, aby móc w ten sposób uzyskać „zegar genetyczny”, który wskaże, od jak dawna istnieją gatunki. Taki zegar można uzyskać przy użyciu dwóch metod: hipotetycznej (spekulatywnej) i empirycznej.

Podejście spekulatywne

Ewolucyjni naukowcy teoretycy często stosują podejście spekulatywne. Porównują różne sekwencje genów między zupełnie niespokrewnionymi organizmami, takimi jak ludzie, małpy człekokształtne, króliki i konie. Następnie łączą różnice DNA z hipotetycznym głębokim czasem ewolucyjnym, tworząc w ten sposób fikcyjne zegary ewolucyjne.

Jest to technika pełna problemów, gdyż daje bardzo różne wyniki w zależności od badanych organizmów i sekwencji genów, jak również od domniemanych ewolucyjnych punktów czasowych, które stosuje się do kalibracji zegarów. Jednak, choć skalibrowane przez głęboki czas, punkty czasowe określające, kiedy rzekomo wyewoluowały stworzenia, często nie zgadzają się z tymi, które wywodzą się z paleontologii1,2.

Podejście empiryczne

Jeśli chodzi o empiryczną metodę opracowania zegara genetycznego, to polega ona na pomiarze zmienności DNA u jednego typu stworzenia. U ludzi dokonuje się pomiaru zmienności DNA w rodzinach wielodzietnych, od niemowląt po pradziadków. Z kolei u zwierząt laboratoryjnych (np. muszki owocowe) pomiar dokonywany jest przez wiele pokoleń.

Gdy ekstrapoluje się te wskaźniki, stosując pragmatyczne osie czasu, takie jak długość pokolenia lub demografia populacji, otrzymuje się dość dokładne wyniki, które nie wspierają bynajmniej teorii ewolucji i jej założeń związanych głębokim czasem.

Badania i wyniki

Zarówno kreacjonistyczni, jak i świeccy badacze posłużyli się metodą empiryczną w celu opracowania zegarów genetycznych i otrzymali podobne wyniki. Badania obejmowały analizę genetyczną ludzi, muszek owocowych, pcheł wodnych i nicieni. Okazało się, że daty powstania stworzeń mieszczą się w biblijnym przedziale czasowym wynoszącym 6000 lat3,4.

Z kolei świeccy naukowcy z The Rockefeller University i University of Basel przeprowadzili nowe, rozległe badania genetyczne, podczas których przeanalizowali DNA ponad 100 000 gatunków zwierząt przy użyciu około pięciu milionów sekwencji DNA5. Badacze odkryli, że ilość zmienności DNA wśród ludzi była mniej więcej taka sama jak ta, którą zaobserwowali u badanych gatunków zwierząt.

Badania wykazały również, że każdy rodzaj stworzeń jest genetycznie odmienny – ma wyraźne granice genetyczne. David Thaler, autor badania, stwierdził: „Jeśli osobniki są gwiazdami, to gatunki są galaktykami… Są zwartymi gromadami w bezmiarze pustej przestrzeni sekwencji”6.

Gdy naukowcy dokonali ekstrapolacji uzyskanych danych na ramy czasowe pochodzenia, odkryli, że około 90% całego życia zwierzęcego jest mniej więcej w tym samym wieku – bardzo niedawnym! Inny autor badania, Mark Stoeckle, zauważył: „Bardziej prawdopodobne jest, że — przez cały czas ewolucji — zwierzęta żyjące w tym momencie pojawiły się stosunkowo niedawno”6. A przecież według założeń teorii ewolucji zwierzęta pojawiały się stopniowo w ciągu pół miliarda lat, a nie wszystkie naraz w ostatnim czasie.

Dwie interpretacje

Bezskutecznie próbowano wytłumaczyć te niespodziewane wyniki. Autorzy badania teoretyzowali, że około 100 000 do 200 000 lat temu życie zostało prawie zupełnie zniszczone, a potem musiało zacząć się jeszcze raz. Te spekulacje nie zostały oczywiście potwierdzone żadnymi historycznymi dowodami.

Jedynie w Księdze Rodzaju znajdujemy historyczny zapis o niedawnym nagłym powstaniu różnorodności życia. Jest tam napisane, że stworzenia od początku miały wyraźne granice genetyczne – rozmnażały się według swoich rodzajów.

Wniosek

Podejście empiryczne dostarcza ogromnych ilości danych, które doskonale pasują do biblijnego opisu początków. Po raz kolejny nauka potwierdza relację biblijną.


Przypisy

  1. Tomkins, J. P. and J. Bergman. 2015. Evolutionary molecular genetic clocks—a perpetual exercise in futility and failure.Journal of Creation. 29 (2): 26-35.
  2. Tomkins, J. P. 2017. Evolutionary Clock Futility. Acts & Facts. 46 (3): 16.
  3. Tomkins, J. P. 2015. Empirical genetic clocks give biblical timelines.Journal of Creation. 29 (2): 3-5.
  4. Tomkins, J. P. 2015. Genetic Clocks Verify Recent Creation. Acts & Facts. 44 (12): 9-11.
  5. Stoeckle, M. Y. and D. S. Thaler. 2018. Why should mitochondria define species? Human Evolution. 33 (1-2): 1-30.
  6. Hood, M. Sweeping gene survey reveals new facets of evolution. PhysOrg. Posted on phys.org May 28, 2018, accessed July 8, 2018.

Opracowano na podstawie: J.P. Tomkins, „Genetics research keeps confirming a recent creation”, Acts&Facts, Institute for Creation Research, wrzesień 2018, s. 15.

Zobacz również

Popularne artykuły

Mit ewolucji małpy w człowieka

Czy oparcie całej gałęzi nauki o pochodzeniu o mit ewolucji ma sens? Przeciętny czytelnik często wiedziony jest do przekonania,...

Rasy ludzkie – co mówi nauka?

Podobno ludzie dzielą się na odrębne rasy. Taki podział stał się krzywdzący dla wielu grup etnicznych. Dodatkowo teoria ewolucji wzmocniła takie zjawiska,...

Obrzydliwa tajemnica Darwina… jeszcze bardziej obrzydliwa!

Problem braku form przejściowych w zapisie kopalnym zauważył sam Karol Darwin, stwierdzając, że jest to argument przeciwko zaproponowanej przez niego koncepcji stopniowej...
Skip to content