Wścieklica podobna

Zobacz również

Wścieklica podobna (Myrmica ruginodis) jest gatunkiem mrówki, zaliczanym do rodziny Myrmicinae. Występuje powszechnie w północnych regionach Europy i Azji. Larwy owadów zimują w gniazdach. Na wiosnę przeobrażają się natomiast w robotnice lub królowe. W jednej kolonii złożonej z około 2,5 tysiąca osobników często żyje aż 20 królowych. W obrębie gatunku wydziela się dwa podgatunki. Za główne kryterium klasyfikacyjne w tym przypadku uznaje się rozmiar ciała królowej.

Wścieklice często myli się z bardzo podobnymi do nich przedstawicielami gatunku Myrmica rubra. Oba gatunki różni jednak lokalizacja siedlisk. Myrmica ruginodis najczęściej można spotkać w rejonach górskich.

Ponadto zauważa się też wyraźne różnice w budowie anatomicznej obu owadów. Do najważniejszych z nich należy odmienny kształt podstawy czułków – u wścieklic podobnych są one zakrzywione, a u Myrmica rubra mają wyraźny kąt. Także wyrastające z tylnej części tułowia kolce z reguły są dłuższe u Myrmica ruginodis niż u Myrmica rubra.

Rozmieszczenie i ekologia

Wścieklice podobne zasiedlają głównie tereny północnej Palearktyki. Preferują górskie rejony. Zasięg naturalnego występowania gatunku rozciąga się na zachodnią Europę i Japonię. Liczne populacje mrówek obserwuje się zwłaszcza w pasie jod usytuowanego w Norwegii Przylądka Północnego na północy do granic Włoch na południu. Wścieklice jako jedyny gatunek mrówek występują powszechnie we wszystkich rejonach Wysp Brytyjskich. Żyją także na Wyspach Normandzkich oraz na Szetlandach.
Mrówki preferują tereny leśne oraz wrzosowiska. W skład ich diety wchodzą głównie małe owady i inne stawonogi. Niekiedy żywią się także padliną ptaków i ssaków.

Cykl życia

Wścieklice podobne w okresie zimowym mają zazwyczaj postać larwalną. Osobniki, które przetrwały zimę, wraz z nastaniem pierwszych cieplejszych dni przekształcają się w robotnice lub królowe. O funkcjach pełnionych przez poszczególne mrówki decyduje specjalizacja kastowa, która następuje kilka dni przed zakończeniem larwalnego etapu życia.

Królowe składają jaja systematycznie przez całą wiosnę i lato. Larwy z tych jaj rozwijają się w różnym tempie w zależności od pokolenia, które reprezentują. Pokolenie rozwijające się szybciej zwykle już w ciągu trzech miesięcy przeobraża się w robotnice. Natomiast z pokolenia o wolniejszym, trwającym cały rok rozwoju, powstają albo robotnice, albo królowe. W jednej kolonii żyje zazwyczaj od 1200 do 2500 osobników, w tym od 10 do 20 królowych. Loty godowe królowych z samcami odbywają się w miesiącach letnich.

Historia taksonomiczna

Pierwszy opis wścieklicy podobnej został opracowany w 1846 roku. Przygotował go fiński biolog William Nylander. W obrębie gatunku wydzielono dwa podgatunki, a za główne kryterium klasyfikacyjne uznano odmienne rozmiary ciała królowych.

  • Myrmica ruginodis macrogyna – charakteryzuje się królowymi, które są znacznie większe od robotnic;
  • Myrmica ruginodis microgyna – odznacza się królowymi, które nie odbiegają znacząco rozmiarem od robotnic.

Oba podgatunki zasiedlają inne terytoria. Ponadto różni je również sposób tworzenia nowych gniazd. U Myrmica ruginodis microgyna nowe kolonie powstają wyłącznie poprzez pączkowanie, czyli podział starego gniazda na kilka mniejszych złożonych z jednej królowej i kilku robotnic. Myrmica ruginodis macrogyna rozmnażają się przez loty godowe.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:


Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Myrmica_ruginodis [dostęp: 11.10.2024].

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: AfroBrazilian. Licencja: CC BY-SA 3.0.

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook