Tubulanus polymorphus jest przedstawicielem gromady wstężnic (Nemertea). Obszar jego naturalnego występowania rozciąga się na północne wody Atlantyku i Pacyfiku. Zwykle przebywa w okolicach dna oceanu. Niektóre osobniki zaliczane do tej gromady można spotkać również pod kamieniami oraz wśród wodorostów. Bytują także w strefie przybrzeżnej, pływając na głębokości około 50 metrów.
Charakterystyka
Ciało Tubulanus polymorphus – podobnie jak w przypadku większości wstężniaków – nie ma segmentowej budowy. Jest ono miękkie, gładkie i elastyczne. Dorosłe osobniki zwykle dorastają do około 50 cm, przy czym szerokość ich ciał wynosi zaledwie 5 mm.W budowie ciała robaka wyraźnie wyróżnia się głowa, która jest nieco szersza od tułowia i ma lekko zaokrąglony kształt. Na jej spodniej stronie zlokalizowany jest otwór ryjka oraz otwór gębowy. Charakterystyczną cechą wstężnic jest brak oczu oraz widocznych szczelin głowowych.
Ciało robaków tuż po wyłowieniu ma ciemny, czerwono-brązowy lub pomarańczowo-brązowy kolor. Osobniki umieszczone w alkoholu tracą swoje pierwotne ubarwienie. Na ich tułowiu widnieje jednak poprzeczne ciemne pasmo o wyraźnie zaznaczonej przedniej krawędzi i lekko rozmywającej się tylnej. Po bokach tego pasa znajdują się narządy zmysłowe wstężnicy.
Tubulanus polymorphus różni się od innych wstężniaków brakiem białych pasków na ciele i jasnych plam na głowie. Mięśnie grzbietowe zbudowane są z charakterystycznych krzyżujących się włókien. To odróżnia je od mięśni zlokalizowanych w części brzusznej.
Zasięg i środowisko
Tubulanus polymorphus żyje głównie w północnych wodach Atlantyku, a także w Morzu Śródziemnym oraz w północno-wschodniej części Pacyfiku. Przebywa zazwyczaj na głębokości około 50 m. Robak preferuje głównie piaszczyste i żwirowe podłoża. Lubi też przebywać pod kamieniami, wśród wodorostów lub w pobliżu kolonii małży.
Zachowanie i ekologia
Tubulanus polymorphus zalicza się do drapieżników. W skład jego diety wchodzą głównie niewielkie robaki oraz skorupiaki. Wstężnica w trakcie polowania wywraca swój ryjek na zewnątrz przez specjalny otwór. Ryjek owija się wokół złapanej ofiary i skutecznie ją unieruchamia za pomocą wydzielonego śluzu oraz toksycznych substancji. Zdobycz zazwyczaj połykana jest w całości. Jeśli jednak jest zbyt duża, wówczas dochodzi do jej zewnętrznego strawienia i wchłonięcia do wnętrza organizmu na wpół przetrawionej tkanki.
Tubulanus polymorphus są rozdzielnopłciowe. U tych zwierząt występuje zapłodnienie zewnętrzne. Młode osobniki rozwijają się bezpośrednio ze złożonych w wodzie jaj.
Wstężniak wykazuje wzmożoną aktywność w ciągu dnia. W przypadku spotkania drapieżnika nie podejmuje prób ucieczki. Do odstraszania naturalnych wrogów służy mu intensywne czerwone zabarwienie ciała sugerujące toksyczność robaka lub jego niezbyt przyjemny smak. Według innych teorii czerwony kolor powoduje, że wstężnica jest niewidoczna dla ryb. Dzieje się tak za sprawą zdolności wody do absorbowania światła o tej długości fali.
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Tubulanus_polymorphus [dostęp: 24.09.2024].
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Wesley Roswell Coe. Licencja: domena publiczna.
