Choć w 1859 roku opublikowana została książka Karola Darwina O powstawaniu gatunków drogą naturalnego doboru, czyli o utrzymywaniu się doskonalszych ras w walce o byt, to, jak na ironię, jedną rzeczą, której nigdy w niej nie poruszył, było pochodzenie gatunków na świecie, na przykład kręgowców. Darwin jedynie spekulował, a w XXI wieku pochodzenie kręgowców nadal pozostaje zagadką dla ewolucjonistów.
Świeccy naukowcy na ogół utrzymują, że „współczesne minogi są pozostałością z odległej przeszłości, przypominającą przodków wszystkich żyjących kręgowców, w tym nas samych”1. Niedawno w czasopiśmie Nature stwierdzono, że larwa minoga (ślepica) „wydaje się potwierdzać powszechnie akceptowane scenariusze pochodzenia kręgowców. Jednak żadne bezpośrednie dowody nie potwierdziły ewolucyjnej pierwotności ślepic, a ich status jako modeli prymitywnej anatomii kręgowców jest niepewny”2.
Minogi (Petromyzontiformes) to ryby nieposiadające rzuchwy ani kości szczęk, łusek i par płetw bocznych. Ich otwór gębowy przypomina lejek i jest uzbrojony w zęby rogowe służące do drążenia mięsa ryb w celu wydobycia płynów ustrojowych. Zapis kopalny udowadnia, że minogi zawsze były minogami i pozostały „prawie niezmienione przez ostatnie 360 milionów lat” zgodnie z datowaniem ewolucyjnym3.
Rzekome pochodzenie kręgowców od minogów nie wydaje się być wiarygodne, zwłaszcza że ostatnie odkrycia skamieniałości wyraźnie pokazują, że „ślepice są raczej specjalizacjami w historii życia współczesnych minogów, a nie reliktami przodków kręgowców”2. A zatem kompletny zapis kopalny cyklu życia minoga nie potwierdził przewidywań świeckiej zoologii, a minogi zostały usunięte „z pozycji przodków kręgowców”. Tetsuto Miyashita, paleontolog z Muzeum Przyrodniczego w Kanadzie, powiedział: „Teraz więc potrzebujemy alternatywy”1. Margaret Docker, ekspert w dziedzinie biologii i genetyki minoga, z Uniwerstytetu Manitoby w Kanadzie, zgadza się z tym, że skamieniałości „wykluczają współczesne minogi jako model dla najwcześniejszych kręgowców”4.
Jeśli więc chodzi o pochodzenie kręgowców, świeccy naukowcy wrócili do punktu wyjścia. Muszą szukać alternatywy, gdyż nie akceptują biblijnego sprawozdania na temat stworzeń rozmnażających się „według swojego rodzaju”. Obecnie jako „korzeń drzewa genealogicznego kręgowców” sugerują oni wymarłe ryby pancerne, zwane ostrakodermami1. Jednak ta sugestia wiąże się z poważnymi problemami5.
A zatem ewolucjoniści szukają w skałach osadowych brakujących ogniw, jednak nadal, po 162 latach od opublikowania książki Darwina, nie znaleźli żadnych.
Przypisy
- Caldwell, A. Long-accepted theory of vertebrate origin upended by fossilized fish larvae. The University of Chicago Medicine news release. Posted on uchicagomedicine.org March 10, 2021.
- Miyashita, T. et al. 2021. Non-ammocoete larvae of Palaeozoic stem lampreys. Nature. 591: 408-412.
- Long, J. 2011. The Rise of Fishes, 2nd ed. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press, 30.
- Kiefer, P. These fossilized lamprey hatchlings disprove an age-old evolutionary theory. Popular Science. Posted on popsci.com March 11, 2021, accessed March 12, 2021.
- Sherwin, F. 2020. Osteostracans Aren’t Ancestors. Acts & Facts. 49 (12): 14.
Opracowano na podstawie: F. Sherwin, „Vertebrate origins on the ropes… Again”, Acts&Facts, Institute for Creation Research, maj 2021, s. 14.
