Niedźwiedź polarny – niedźwiedź biały

Zobacz również

Strona głównaEncyklopedia zwierzątSsakiNiedźwiedź polarny - niedźwiedź biały
© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Alan Wilson. Licencja: CC BY-SA 3.0.

Niedźwiedź polarny, niedźwiedź biały (Ursus maritimus) jest to gatunek dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych. Niedźwiedzie polarne żyją na Alasce, w Kanadzie, Rosji, na Grenlandii i na niektórych północnych wyspach należących do Norwegii, takich jak Svalbard.

Niedźwiedź polarny – opis – wygląd

Grube futro i warstwa tłuszczu chronią niedźwiedzia polarnego przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste, a sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Niedźwiedzie polarne stopniowo linieją od maja do sierpnia, ale w przeciwieństwie do innych ssaków arktycznych nie zrzucają sierści, zapewniając sobie kamuflaż latem. Skóra ma barwę czarną. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego nazwa łacińska Ursus maritimus oznacza „niedźwiedź morski”.

Większość dorosłych samców waży 300-700 kg i osiąga długość 2,4-3,0 m. Wysokość w kłębie samca niedźwiedzia to 1,3-1,5 m. Stojąc pionowo, dorosły samiec może osiągnąć wysokość do 3,35 m. Samica jest zwykle około dwa razy mniejsza i waży w granicach 150-300 kg, mierząc 1,9-2,1 m długości.  Po urodzeniu młode niedźwiadki ważą tylko 600-700 g. Szyja niedźwiedzia jest stosunkowo długa, a uszy małe i okrągłe. Stopy są długie (około 30 cm) i bardzo szerokie (około 25 cm), mają swego rodzaju „antypoślizgową” powierzchnię, która pozwala zachować przyczepność na śliskim lodzie. Niedźwiedzie polarne mają mocne nogi i duże, spłaszczone stopy z błoną między palcami, co pomaga w pływaniu i chodzeniu po lodzie. Szerokie łapy zapobiegają pękaniu lodu, rozkładając ciężar niedźwiedzia podczas chodzenia.

Niedźwiedź polarny jest doskonałym pływakiem i często pływa na długie odległości. Potrafi pływać z prędkością 10 km/h. Podczas chodzenia ma tendencję do ciężkiego chodu i utrzymuje średnią prędkość około 5,6 km/h.

© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Andreas Weith. Licencja: CC BY-SA 4.0.

Zachowanie

Dorosłe niedźwiedzie polarne prowadzą samotny tryb życia. Młode samce poprzez zabawę uczą się walki, przygotowując się w ten sposób do poważnej rywalizacji podczas okresów godowych w późniejszym życiu.

Niedźwiedzie polarne są zwykle ciche, ale komunikują się za pomocą różnych dźwięków i wokalizacji. Samice komunikują się ze swoimi młodymi za pomocą jęków i sapania, a zdenerwowane niedźwiedzie wydają dźwięk parskania, podczas gdy syczenie, warczenie i ryk są oznakami agresji. Niedźwiedzie posługują się również komunikacją chemiczną, pozostawiając po sobie swój zapach, który pozwala jednostkom śledzić się wzajemnie.

Dieta niedźwiedzia polarnego

Niedźwiedź polarny jest najbardziej mięsożernym członkiem rodziny niedźwiedziowatych, a na większości obszaru występowania jego dieta składa się głównie z fok obrączkowanych (Pusa hispida) i brodatych (Erignathus barbatus). Arktyka jest domem dla milionów fok, które stają się ofiarami, gdy wynurzają się w lodzie, aby oddychać, lub gdy wypływają na lód, aby odpocząć.

Najczęstszą metodą polowania niedźwiedzia polarnego jest polowanie bez ruchu. Niedźwiedź wykorzystuje swój doskonały węch, aby zlokalizować miejsce występowania fok, i czeka w ciszy, aby jakaś się pojawiła. Może czyhać przez kilka godzin. Kiedy tylko foka wyłoni się z wody, aby zaczerpnąć powietrza, niedźwiedź sięga przednią łapą i wyciąga ją na lód. Poluje również na foki odpoczywające na lodzie. Po zauważeniu foki podchodzi na odległość 90 m. Jeśli foka tego nie zauważy, niedźwiedź skrada się na odległość od 9 do 12 m od foki, a następnie rzuca się do ataku. Niedźwiedzie polarne czasami pływają pod wodą, aby łowić ryby.

Ciąża trwa 9 miesięcy. Samica rodzi młode w marcu lub kwietniu co 3-4 lata i opiekuje się nimi przez 2 lata. Młode przez kilka miesięcy nie opuszczają nory. W ciągu następnych dwóch lat będą uczyć się od matki, jak samodzielnie łapać foki i rozwijać inne umiejętności potrzebne do przetrwania i dorosłości.

Z wyjątkiem ciężarnych samic niedźwiedzie polarne są aktywne przez cały rok. W przeciwieństwie do niedźwiedzi brunatnych i czarnych niedźwiedzie polarne są w stanie pościć nawet przez kilka miesięcy późnym latem i wczesną jesienią, kiedy nie mogą polować na foki, ponieważ morze nie jest zamarznięte. Kiedy lód morski jest niedostępny latem i wczesną jesienią, niektóre populacje żyją miesiącami z zapasów tłuszczu, ponieważ niedźwiedzie polarne nie hibernują o żadnej porze roku.

Na wolności mogą dożyć 30 lat, ale zdarza się to rzadko. Większość dorosłych umiera przed ukończeniem 25 roku życia.

© Źródło: Wikimedia Commons. Autor: AWeith. Licencja: CC BY-SA 4.0.

Niedźwiedź w Biblii

Niedźwiedź pojawia się w Biblii w kilku znaczących kontekstach, przynosząc ze sobą ważne przesłanie. Czy symbolizuje on siłę? Z pewnością. Czy jest obrazem zagrożenia? Tak, bez wątpienia. To zwierzę, które nie może umknąć naszej uwadze, podobnie jak przesłanie, które ze sobą niesie. Zobaczmy zatem, w jakich okolicznościach występuje ten potężny drapieżnik i co oznacza jego obecność.

Niedźwiedź – ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem

W Biblii niedźwiedź często utożsamiany jest z niebezpieczeństwem, które warto omijać. W Księdze Przysłów 17,12 znajdujemy słowa: „Lepiej spotkać niedźwiedzicę, której zabrano młode, niż głupca w jego szale” (BW).

Obraz niedźwiedzicy broniącej swoich młodych przedstawia niepowstrzymany gniew, który z trudem można opanować. Jednak okazuje się, że ktoś, kto działa lekkomyślnie, bywa jeszcze bardziej niebezpieczny niż rozgniewany niedźwiedź. Ten werset nie mówi tylko o zwierzęciu, lecz także o potężnej i destrukcyjnej sile ludzkiej głupoty.

Niedźwiedź w proroczych wizjach – potęga i zniszczenie

Niedźwiedź pojawia się również w Księdze Daniela 7,5, gdzie Daniel opisuje proroczą wizję czterech wielkich zwierząt, które mają symbolizować wielkie imperia rządzące światem. Oto jedno z nich:

„I oto druga bestia, zupełnie inna, podobna do niedźwiedzia, z jednej strony podparta, a trzy żebra miała w paszczy między zębami. Mówiono do niej: Podnieś się! Pożeraj wiele mięsa!” (BT).

W tej wizji niedźwiedź symbolizuje brutalną potęgę. Uważa się, że odnosi się do imperium Medów i Persów, które niczym głodne zwierzę pochłaniało kolejne narody. Trzy żebra w paszczy mogą odnosić się do podbitych królestw, takich jak Lidia, Babilon i Egipt, a wezwanie do pożerania mięsa obrazuje żądzę dominacji i nieustannego zdobywania władzy.


Źródła

  1. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Nied%C5%BAwied%C5%BA_polarny
  2. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Polar_bear
  3. https://www.nwf.org/Educational-Resources/Wildlife-Guide/Mammals/Polar-Bear
  4. https://www.national-geographic.pl/artykul/niedzwiedz-polarny-opis-wystepowanie-i-zdjecia-zwierze-niedzwiedz-polarny-ciekawostki

Jeśli podzielasz naszą misję i chciałbyś wesprzeć nasze działania, możesz to zrobić:

Z góry dziękujemy za okazaną nam pomoc!

Zobacz również

Popularne artykuły

Skip to content
facebook facebook facebook
x Chcę pomócChcę pomóc