Chaetodon lineolatus to gatunek morskiej ryby promieniopłetwej z rodziny chetonikowatych (Chaetodontidae). Należy do największych przedstawicieli rodzaju Chaetodon. Występuje na rozległym obszarze. Zasiedla tereny od Morza Czerwonego i wybrzeży Afryki Południowej, aż po południowe rejony Japonii i Hawaje.
Opis
Chaetodon lineolatus może osiągać długość do 30 centymetrów. Czyni go to jednym z największych przedstawicieli rodzaju Chaetodon. Podobne rozmiary osiąga jedynie C. ephippium. Ryby te, porównywane wielkością do talerzy obiadowych, wyróżniają się białym ubarwieniem z cienkimi, czarnymi, pionowymi pasami. Linie te łączą się z szerokim czarnym pasem u nasady ogona i płetwy grzbietowej. Płetwy ogonowa, grzbietowa i odbytowa przyciągają uwagę intensywnie żółtym kolorem.
Zasięg występowania
Chaetodon lineolatus odżywia się polipami koralowców, małymi ukwiałami, glonami oraz drobnymi bezkręgowcami. Jego dieta jest ściśle związana z określonymi obszarami żerowisk. Sprawia to, że gatunek jest silnie terytorialny. Taka specyfika żywieniowa wymaga obrony zajmowanego terytorium przed intruzami. Ryby mogą żyć nawet 10 lat.
Ekologia
Larwy ryb z rodziny chetonikowatych (Chaetodontidae) osiedlają się przypadkowo, wybierając różne środowiska. Mogą zamieszkiwać tereny z dorosłymi osobnikami, obszary o wysokim pokryciu koralowców lub zupełnie inne miejsca. Młode ryby, które nie trafiły do siedlisk dorosłych, pozostają w swoich środowiskach aż do osiągnięcia dojrzałości. Po przekroczeniu 100 mm długości migrują do siedlisk dorosłych. Taki cykl życia pozwala im na adaptację i lepsze wykorzystanie ekosystemów raf koralowych.
Rozród
Rozród Chaetodon lineolatus, pozostaje słabo poznany. Naukowcy przypuszczają jednak, że ryby te rozmnażają się w pobliżu swoich żerowisk, a okres tarła przypada na czas nowiu księżyca. Gatunek tworzy długotrwałe monogamiczne pary. Samce mogą jednak decydować się na opuszczenie partnerki w celu znalezienia nowej. Prawdopodobnie zwiększa to ich płodność. Ryby wyróżniają się społecznym modelem relacji. Partnerzy spędzają razem czas nie tylko podczas tarła. Często dzielą jedno siedlisko. Jednocześnie Chaetodon lineolatus praktycznie nie wykazują opieki rodzicielskiej nad potomstwem, pozostawiając młode własnemu losowi.
Drapieżniki
Chaetodon lineolatus jest naturalnym celem większych drapieżników morskich, takich jak rekiny, mureny czy lucjany. Utrata siedlisk i żerowisk zwiększa zagrożenie ze strony drapieżników, ograniczając rybom możliwości schronienia i zmuszając je do żerowania w bardziej narażonych miejscach. Podkreśla to, jak ważna jest ochrona ekosystemów rafowych dla przetrwania tego gatunku.
Rola w ekosystemie
Relacja między koralowcami a rybami z rodziny chetonikowatych była pierwotnie uznawana za komensalizm. Koralowce dostarczały rybom pożywienia i schronienia, nie czerpiąc z tego wyraźnych korzyści. Dalsze badania wykazały, że koralożerne gatunki Chaetodontidae, w tym C. lineolatus, mogą stanowić większe zagrożenie dla koralowców, niż wcześniej sądzono. Ich żerowanie zakłóca wzrost koralowców, co może mieć długoterminowy wpływ na bioróżnorodność raf. Utrata siedlisk koralowych odbija się także na rybach rafowych, czyniąc je bardziej podatnymi na ataki większych drapieżników. Pogłębia to kryzys ekosystemu rafowego.
Status
Chaetodon lineolatus został sklasyfikowany przez IUCN jako gatunek najmniejszej troski (Least Concern) ze względu na szeroki zasięg występowania oraz obecność w chronionych obszarach. Największym zagrożeniem dla gatunku pozostaje degradacja raf koralowych, spowodowana nadmiernym rozwojem infrastruktury oraz intensywnym wykorzystywaniem zasobów tych ekosystemów. Utrata siedlisk koralowych może poważnie wpłynąć na populacje tego i innych gatunków ryb rafowych.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Banteng azjatycki – banteng
- Antylopowiec szablorogi
- Zaskakujące cząsteczki dinozaurów
- Kurczące się ryjówki kontra ewolucja
- Grzyby, które potrafią przejąć kontrolę nad życiem całego organizmu
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Lined_butterflyfish [dostęp: 16.12.2024]
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Leonard Low. Licencja: CC BY 2.0.
