Wodospady Iguaçu (w języku hiszpańskim Cataratas del Iguazú, w portugalskim Cataratas do Iguaçu; nazwa Yguasu pochodzi z języka guaraní, łącząc słowa y – „woda” oraz ûasú [guasu] – „wielka”) znajdują się na granicy Argentyny i Brazylii na rzece Iguaçu.
Rzeka Iguaçu
Rzeka Iguaçu ma swoje źródła w Serra do Mar, niedaleko brazylijskiego wybrzeża, na południe od São Paulo. Rozpoczyna swój bieg w pobliżu Kurytyby i przepływa przez około 1320 km na zachód, przecinając Wyżynę Brazylijską pełną zakoli i wzbogaconą przez liczne dopływy. Przed osiągnięciem wodospadów, rzeka spada przez prawie 70 progów skalnych, które rozbijają jej nurt.
Wodospady Iguaçu
Wodospady Iguaçu usytuowane są tam, gdzie rzeka zbliża się do płaskowyżu Planalto Meridional, tuż przed złączeniem z rzeką Parana. W tym miejscu Iguaçu spada w dół, tworząc imponujący wodospad. Rzeka ma tu szerokość 4 km i płynie po bazaltowym dnie.
Całość wodospadów znajduje się na granicy Argentyny i Brazylii – około 80% rozległości wodospadów leży na terytorium Argentyny, a pozostałe 20% na terenie Brazylii. Wodospad ma szerokość około 2 km i składa się z 275 oddzielnych progów skalnych. Średni przepływ wody wynosi 1756 m³/s, a szum wody można usłyszeć w promieniu 20 km.
Granica między Argentyną a Brazylią przebiega przez Diabelską Gardziel (hiszp. Garganta del Diablo), największą kaskadę wodospadów Iguaçu. W tym miejscu woda spada z wysokości 82 metrów, co czyni ją wyższą niż znany wodospad Niagara, który ma nieco ponad 50 metrów wysokości.
Wodospad wygląda najefektowniej w porze deszczowej, od listopada do marca, choć przez cały rok prezentuje się malowniczo, to czasami może całkowicie wyschnąć. W maju i czerwcu 1978 roku, podczas wyjątkowo długiej suszy, nurt rzeki osłabł tak bardzo, że przez 28 dni nie przepłynęła przez krawędź urwiska żadna kropla wody. Był to pierwszy przypadek wyschnięcia wodospadu od 1934 roku.
Wodospady Iguaçu leżą w strefie klimatu subtropikalnego, gdzie temperatury mogą sięgać nawet 40°C. Obie strony wodospadów, zarówno argentyńska, jak i brazylijska, są otoczone parkami narodowymi. W 1934 roku powstał Park Narodowy Iguazú w pobliżu miasteczka Puerto Iguazú w Argentynie, natomiast brazylijski Park Narodowy Iguaçu znajduje się w pobliżu miasta Foz do Iguaçu.
Roślinność
Między poszczególnymi progami wodospadów rosną gęste zarośla drzew, palm, bambusów oraz koronkowych paproci drzewiastych, które tworzą bujną dżunglę wokół rzeki. Pod drzewami kwitną tropikalne rośliny, takie jak begonie, ananasowate i storczykowate.
Zwierzęta
Obszar ten jest domem dla około 400 gatunków ptaków, w tym różnych papug i tukanów. Spotkać tu można także małpy, jaguary, tapiry, mrówkojady oraz oceloty.
Turystyka
Turystyka jest głównym źródłem dochodów zarówno po stronie brazylijskiej, jak i argentyńskiej. Dla odwiedzających wybudowano specjalną infrastrukturę, w tym 80-metrową kładkę umożliwiającą dotarcie do najwyższego spadku wód. Nad wodospadem można również przejść wąskim podestem nad rzeką, który rozciąga się aż do krawędzi wodospadu. Podest czasami jest zmywany przez gwałtownie napływającą wodę podczas pór deszczowych.
Wodospady Iguaçu zostały uznane za jeden z siedmiu nowych cudów natury, a UNESCO wpisało tę formację na listę światowego dziedzictwa.
Źródła
1. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Wodospady_Igua%C3%A7u
2. https://r.pl/blog/wodospad-iguazu-niesamowity-cud-natury
© Źródło zdjęcia głównego: Canva.
