Solnisko Salar de Uyuni to pozostałość po wyschniętym słonym jeziorze w południowo-zachodniej Boliwii, na obszarze płaskowyżu Altiplano w Andach. Położone jest na wysokości 3653 m n.p.m. i zajmuje powierzchnię 10 582 km², co czyni je największym solniskiem świata. Wraz z jeziorami Titicaca i Poopó stanowi pozostałość po plejstoceńskim jeziorze Ballivián. Jest to jeden z najbardziej płaskich obszarów na świecie (różnica wzniesień wynosi niecałe 41 cm).
Pustynia solna stanowi pozostałość po jeziorze, które w całości wyparowało, jest więc tak naprawdę jego dnem, na którym utworzyła się bogata w lit solna skorupa. Szacuje się, że zawiera 50–70% światowych zasobów litu. Każdego roku z Salar de Uyuni wydobywa się około 20 tys. ton soli. Miejsce to należy do największych atrakcji Boliwii.
W okresie mniej więcej od kwietnia do października Salar de Uyuni jest wielką słoną pustynią, zaś od listopada do marca, czyli w porze deszczowej, zamienia się w ogromne słone jezioro, którego głębokość waha się od 0,3 do 1,5 m.
Salar de Uyuni tworzy krajobraz nieporównywalny z niczym innym. Krystalicznie biała pustynia o słonym smaku należy do najbardziej płaskich miejsc na Ziemi, dzięki czemu, gdy nadchodzą opady, zebrana na tym terenie woda zamienia się w ogromne lustro odbijające niebo i okoliczne wulkany. Samochody wyglądają wtedy, jakby unosiły się w powietrzu, a sceneria daje możliwość zrobienia niesamowitych fotografii, których nie da się przywieźć z żadnego innego miejsca na świecie.
Co roku miejsce to odwiedzane jest przez tysiące turystów, którzy pokonują je samochodami terenowymi lub, co odważniejsi i bardziej wytrwali, rowerami.
Na obszarze solniska znajdują się Hoteles del Sal, tj. dwa hotele zbudowane z solnych cegieł, których wyposażenie stanowią wycięte z soli meble. Starszy z nich to Playa Blanca (Biała Plaża).
Na terenie Salar de Uyuni znajduje się nie tylko sól. Jednym z ciekawych miejsc jest wyspa Incahuasi (pol. rybia wyspa), którą porastają ogromne kaktusy. Znajdują się na niej również pozostałości rafy koralowej oraz liczne formacje skalne będące pozostałościami po kominach wulkanicznych.
Kolejnym miejscem jest rezerwat przyrody Eduardo Avaroa, który ma do zaoferowania piękne kolorowe jeziora (czerwone, zielone i białe – na kolor mają wpływ minerały i algi zawarte w wodzie), gejzery i gorące źródła. Co więcej, na jego terenie mieszkają trzy gatunki flamingów, kolibry oraz lamy.
Rozpościerające się nad solniskiem gwiazdy wydają się być na wyciągnięcie ręki i sprawiają, że noc na solnej pustyni może być doświadczeniem niemal z innej planety.
Salar de Uyuni to jedno z tych miejsc, w które ciężko uwierzyć. I dlatego trzeba je zobaczyć na własne oczy.
Źródła
- https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Salar_de_Uyuni
- https://travelarchitects.pl/podrozeszytenamiare/salar-de-uyuni-boliwijski-cud-natury/
- https://www.kopalnia.pl/kopalnia-wiedzy/pustynia-solna-salar-de-uyuni-co-boliwia-ma-wspolnego-z-wieliczka-47pa
- https://encyklopedia.pwn.pl/materialy-dodatkowe/haslo/Salar-de-Uyuni;503228;503228.html