Eyjafjallajökull to położony w południowej części Islandii stratowulkan, który skrywa się pod lodowcem o tej samej nazwie. Osiąga wysokość 1666 metrów i jest jednym z najwyższych wzniesień na południowym wybrzeżu Islandii. Jego podstawa ma rozmiar około 25 x 15 km, ale kaldera (krater) jest stosunkowo mała, mając średnicę tylko około 2,5 km. Choć początkowo może się wydawać niepozorny, ten uśpiony olbrzym okazał się być jednym z najbardziej aktywnych wulkanów w ostatnich latach.
Eyjafjallajökull stał się powszechnie znany na początku 2010 roku, kiedy to wybuchł po 187 latach uśpienia. Erupcja rozpoczęła się niewinnie, ale wkrótce wydobywające się z wulkanu potężne chmury pyłu i popiołu wzniosły się wysoko w powietrze, tworząc widowiskowe spektakle świetlne. Te tęczowe, a zarazem groźne chmury stały się znakiem rozpoznawczym tego wulkanu i przyciągnęły uwagę mediów z całego świata.
Erupcja Eyjafjallajökull miała również poważne konsekwencje dla ruchu lotniczego. Chmury pyłu i popiołu unoszące się w powietrzu były zagrożeniem dla samolotów, powodując zakłócenia w lotach na całym kontynencie europejskim. Wiele lotnisk musiało zostać zamkniętych, a tysiące lotów odwołano, co spowodowało poważne utrudnienia w podróżach dla milionów pasażerów. Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych oszacowało, że w związku z erupcją i odwołaniem lotów światowe linie lotnicze poniosły straty rzędu 200 mln dolarów dziennie.
Eyjafjallajökull w szczytowym momencie erupcji wyrzucał z siebie nawet 400 ton pyłów oraz 300 metrów sześciennych magmy na sekundę. W sumie z wulkanu wypłynęło 80 mln metrów sześciennych magmy, a do atmosfery przedostało się niemal 100 mln metrów sześciennych pyłów.
Podczas erupcji wulkanu żaden z mieszkańców Islandii nie poniósł bezpośrednich obrażeń. Jednak niektórzy z nich skarżyli się na podrażnienie górnych dróg oddechowych. To wynikało z uwolnienia się znacznego wolumenu popiołu i pyłu wulkanicznego podczas erupcji, które uniosły się w powietrze i rozprzestrzeniły na duże odległości. Ten pył zawierał drobne cząstki mineralne i kwas siarkowy, które mogły spowodować podrażnienie dróg oddechowych. Chociaż dolegliwości były łagodne i przemijające, mieszkańcy musieli radzić sobie z takimi objawami jak kaszel, katar, podrażnienie gardła.
Wiele gospodarstw rolnych zostało zniszczonych przez popiół i powodzie, a niektórzy rolnicy nadal walczą o przywrócenie stanu swoich gospodarstw sprzed erupcji. Choć wybuch Eyjafjallajökull przyniósł zamieszanie i straty, nie da się zaprzeczyć, że ściągnął również uwagę na Islandię jako turystyczną destynację. Wiele osób zaczęło interesować się tym niesamowitym krajem, pragnąc zobaczyć na własne oczy ten potężny wulkan i jego spektakularne otoczenie.
W efekcie wulkan ten stał się symbolem nie tylko siły natury, ale również determinacji Islandczyków. Ciężka praca mieszkańców, służb ratunkowych i władz, które musiały radzić sobie z erupcją, stała się wzorem dla całej społeczności. Pokazano, że nawet w obliczu groźby i zniszczenia, ludzie potrafią działać razem i przetrwać.
Eyjafjallajökull to obecnie wulkan całkowicie bezpieczny, którego można podziwiać podczas większości wycieczek po południowym wybrzeżu Islandii, o ile panuje dobra pogoda. W miejscowości Hvolsvöllur znajduje się centrum turystyczne, które skupia się na historii jednej z rodzin, której gospodarstwo o nazwie Þorvaldseyri było jednym z wielu dotkniętych zniszczeniami spowodowanymi przez powodzie, lawę i popiół.
Aktualnie istnieje bardzo niewielkie ryzyko kolejnej erupcji Eyjafjallajökull w najbliższej przyszłości, a między wybuchami upływać będą setki lat. Oznacza to, że turyści mogą cieszyć się widokiem tego wulkanu bez obaw przed bezpośrednim zagrożeniem.
Źródła
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Eyjafjöallajkull_(wulkan)
2. https://rumbomundo.com/pl/wulkan-eyjafjallajokull/
3. https://podroze.onet.pl/ciekawe/eyjafjallajokull-wulkan-ktory-wstrzymal-ruch-lotniczy-w-niemal-calej-europie/m8rqrl1
4. https://guidetoiceland.is/pl/zaplanuj-trase/eyjafjallajokull
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Diego Delso. Licencja: CC BY-SA 4.0.
