Kolibry (Trochilinae) są ptakami z rodziny kolibrowatych (Trochilidae) z rzędu krótkonogich, które charakteryzują się niewiarygodną zręcznością w locie i pięknym, barwnym upierzeniem. Są to najmniejsze ptaki na ziemi, a zarazem jedne z najbardziej fascynujących i uroczych stworzeń w świecie ptaków.
Kolibry występują wyłącznie na kontynentach amerykańskich, szczególnie na obszarach Ameryki Środkowej i Południowej. Ich różnorodność gatunkowa jest imponująca, obejmuje ponad 350 znanych gatunków. Każdy z tych ptaków jest niezwykle unikalny i ma swoje wyjątkowe cechy, które przyciągają uwagę badaczy i miłośników przyrody na całym świecie.
Rozmiar kolibrów jest zadziwiająco mały. Większość gatunków osiąga długość między 6 a 20 centymetrów, przy czym samce są zazwyczaj nieco większe od samic. Ich niewielka waga, wynosząca zazwyczaj od 2 do 20 gramów, czyni je jednymi z najlżejszych ptaków na ziemi. Mimo tych skromnych rozmiarów kolibry są wyposażone w zdumiewające zdolności, które pozwalają im na przetrwanie i przystosowanie się do życia w różnorodnych środowiskach.
Jedną z najbardziej wyróżniających cech kolibrów jest ich zdolność do unoszenia się w powietrzu. Ich skrzydła biją z niewyobrażalną prędkością, osiągając nawet 90 uderzeń na sekundę. Dzięki temu potrafią zawisnąć w powietrzu, co pozwala im na precyzyjne zbieranie nektaru z kwiatów. Kolibry posiadają również zdolność do lotu w tył i na boki, co czyni je mistrzami manewrowania w trudno dostępnych przestrzeniach. Latają z prędkością do 120 km/h.
Kolejną interesującą cechą kolibrów jest ich dieta. Są one w większości ptakami nektarnikami, co oznacza, że ich głównym źródłem pokarmu jest nektar roślin kwitnących. Ich długie cienkie dzioby są idealnie przystosowane do pobierania nektaru z głębokich kielichów kwiatowych. Oprócz nektaru kolibry spożywają również pyłek i małe owady, które dostarczają im niezbędnych składników odżywczych. Cechuje je bardzo szybki metabolizm, niektóre gatunki muszą w ciągu doby zjeść pokarm przewyższający dwukrotnie masę ich ciała.
Ich serce bije średnio 500-600 razy na minutę, maksymalnie dochodzi do 1260 uderzeń na minutę. Nocą niektóre gatunki zwalniają metabolizm, popadając w rodzaj odrętwienia, co pozwala im przenocować bez pożywienia (serce bije wtedy 50-180 razy na minutę).
Wszystkie kolibry charakteryzują się pięknym i kolorowym upierzeniem. Samce często mają bardziej intensywne barwy niż samice, co jest ważne w procesie przyciągania partnerki i obrony terytorium. Ich pióra często lśnią na słońcu, odbijając różne odcienie, od intensywnych zieleni i niebieskiego po róże, czerwienie i fiolety. Niektóre gatunki kolibrów mają również pióra o metalicznym połysku, który sprawia, że wyglądają niczym klejnoty.
Samce kolibrów często angażują się w widowiskowe tańce, skoki i pochylanie się do przodu, aby przyciągnąć uwagę samic. Te spektakularne pokazy zachowań są często kojarzone z niesamowitym ruchem skrzydeł, co dodaje uroku ich występom. Po udanych zalotach i kopulacji samica sama buduje gniazdo, zazwyczaj w formie małej miseczki, zwykle na gałęzi lub na pędzie rośliny. Gniazdo jest misternie wykonane z materiałów, takich jak mech, korzenie, pajęczyny i delikatne pióra.
Samica składa jedno lub dwa jaja, które inkubuje przez okres od 14 do 19 dni, zależnie od gatunku. Podczas inkubacji samica sama zapewnia ciepło dla jaj, a samiec pełni rolę strażnika i terytorialnego obrońcy.
Pisklęta kolibrów rodzą się nagie i ślepe, zwykle o bardzo niewielkim rozmiarze. Matka karmi je regurgitowanym nektarem i owadami, dostarczając niezbędnych składników odżywczych. Pisklęta rozwijają się bardzo szybko i zazwyczaj po trzech tygodniach opuszczają gniazdo.
W przypadku kolibrów niektóre gatunki mogą mieć kilka lęgów w ciągu jednego sezonu lęgowego. Przykładowo kolibry rajskie (Trochilus polytmus) z Karaibów mogą mieć nawet pięć lęgów w ciągu sezonu.
Kolibry są również ptakami migracyjnymi. Niektóre gatunki pokonują setki kilometrów w poszukiwaniu odpowiednich siedlisk i pokarmu. Ich zdolność do długodystansowych lotów jest imponująca, biorąc pod uwagę ich rozmiar i wagę. Podczas migracji kolibry muszą przekraczać niebezpieczne przeszkody, takie jak góry czy obszary o niewystarczającej ilości pokarmu, co stawia przed nimi wiele wyzwań.
Kolibry są również ważnymi ogniwami w ekosystemie. Jako główni zapylacze kwiatów przyczyniają się do rozmnażania wielu roślin i utrzymania różnorodności biologicznej. Ich długie dzioby pokryte nektarem przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, umożliwiając proces zapylania. Dzięki temu kolibry odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu równowagi ekologicznej.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Kameleon jemeński
- Serranus cabrilla
- Chińskie piktogramy przedstawiają historię z Księgi Rodzaju
- Dlaczego starożytne kalendarze liczyły 360 dni?
- Czy budowniczy Stonehenge znali rok przestępny?
Źródła
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Kolibrowate
2. https://dinoanimals.pl/zwierzeta/koliber-najmniejszy-ptak-swiata/
3. https://www.medianauka.pl/kolibry
4. https://janadamski.eu/2019/07/kolibry/
5. https://pl.wikipedia.org/wiki/Regurgitacja
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Jonathan Rodgers. Licencja: CC BY-SA 3.0.