Amadynka długosterna (Poephila acuticauda) znana też jako amadynka ostrosterna, jest gatunkiem niewielkiego ptaka zaliczanego do rodziny astryldowatych (Estrildidae). Zwierzę zasiedla głównie tereny północnej Australii. Zasięg jego naturalnego występowania rozciąga się od regionu Kimberley po Zatokę Carpentaria. Ptaka najczęściej można spotkać na sawannach. Cieszy się on też dużym zainteresowaniem wśród prywatnych hodowców ze względu na łatwość przystosowania się do warunków hodowlanych. Cechami charakterystycznymi przedstawicieli tego gatunku są jasnoszara głowa, ciemne oczy oraz czarna plamka zlokalizowana w okolicach gardła.
Amadynka długosterna uważana jest przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) za gatunek najmniejszej troski, któremu w najbliższym czasie nie grozi wyginięcie. Dokładna liczba osobników żyjących w Australii nie jest znana. Przypuszcza się jednak, że liczebność jej populacji od lat utrzymuje się na stabilnym, wysokim poziomie.
Taksonomia
Amadynkę ostrosterną po raz pierwszy opisał angielski ornitolog John Gould, który nadał jej łacińską nazwę Amadina acuticauda. Miało to miejsce w 1840 roku. Charakterystyki ptaka dokonano na podstawie badań okazu dostarczonego przez Benjamina Bynoe’a, lekarza pokładowego na statku HMS Beagle. Obecnie amadynkę długosterną zalicza się do rodziny astryldowatych (Estrildidae). Jednak dawniej uważano, że reprezentuje ona rodzinę wróblowatych (Passeridae).
W obrębie gatunku wydziela się dwa podgatunki. Jednym z nich jest Poephila acuticauda acuticauda zasiedlająca obszar północno-zachodniej Australii. Drugi podgatunek natomiast to Poephila acuticauda hecki, czyli amadynka czerwonodzioba. Najczęściej spotyka się ją w północnych rejonach kontynentu australijskiego.
Opis
Dojrzała amadynka ostrosterna osiąga długość ciała na poziomie około 16 cm. Maksymalna waga samców wynosi około 16,2 g, a samic 17,6 g. Dymorfizm płciowy u tych ptaków jest słabo zaznaczony. Osobniki płci męskiej i żeńskiej różni tylko wielkość czarnej plamy na gardle.
Ogon amadynki długosternej jest długi i spiczasty. Grzbiet ptaka pokrywa brązowe upierzenie. Spodnia część ciała ubarwiona jest natomiast na jaśniejszy kolor. Głowa zwierzęcia ma szary kolor. Zdobią ją białe plamki otaczające uszy oraz biegnące po bokach ciemne pręgi. Ptak zazwyczaj ma żółty dziób. U niektórych osobników, zwłaszcza u Poephila acuticauda hecki, przybiera on czerwony odcień. Młode osobniki można łatwo rozpoznać po czarnych dziobach i relatywnie krótkich ogonach.
Zachowanie
Amadynki długosterne łączą się w monogamiczne pary. Zazwyczaj żyją w stadach lub mniejszych grupach rodzinnych. Komunikują się ze sobą poprzez śpiew i wydawanie innych, charakterystycznych odgłosów. Samce swoim śpiewaniem wabią potencjalne partnerki. Samice także wydają melodyjne dźwięki. Różnią się one jednak od śpiewu osobników płci męskiej. Podczas zalotów osobniki tworzące parę często siedzą na gałęziach blisko siebie i wzajemnie gładzą sobie piórka.
Amadynki ostrosterne na swoje siedliska wybierają niską roślinność albo wykute w drzewach dziuple. Przy budowaniu gniazd używają głównie trawy, a ich wnętrze pokrywają włóknami roślinnymi. Samica zazwyczaj składa od 4 do 6 jaj. W ich wysiadywaniu, a także opiece nad potomstwem pomaga jej samiec. Czasem zdarza się, że pisklętami zajmuje się także starsze rodzeństwo pochodzące z poprzednich lęgów. Młode osobniki zazwyczaj opuszczają gniazdo po upływie około 3 tygodni od momentu wyklucia się.
Zasięg występowania i siedlisko
Zasięg naturalnego występowania amadynki długosternej rozciąga się na północną Australię. Zazwyczaj można ją spotkać na terenach od Derby w Kimberley po rzekę Leichhardt w Queensland. W skład diety ptaka wchodzą drobne owady, a także nasiona traw i chwastów.
Hodowla
Amadynka ostrosterna jest dobrze przystosowana do życia w niewoli. Należy jej jednak zapewnić przestronną wolierę. Cena tych ptaków na rynku brytyjskim jest dość wysoka, a to z uwagi na obowiązujący zakaz ich sprowadzania z Australii. W okresie lęgowym pary powinny być trzymane w odosobnieniu. Źle znoszą bowiem wówczas towarzystwo ptaków będących przedstawicielami innych gatunków. Amadynki w niewoli żyją średnio od 5 do 8 lat.
Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:
- Wombat australijski – wombat północny
- Pacyficzny ślimak bananowy
- Zjawiska nadprzyrodzone i paranormalne kontra nauka – część I
- Czym są zmiany klimatyczne na Ziemi? Jaki jest w nich udział człowieka i jak możemy temu zaradzić?
- Mikroplastik – co to jest i jak wpływa na florę i faunę
Źródło
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Long-tailed_finch [dostęp: 30.10.2024]
© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: JJ Harrison. Licencja: CC BY-SA 3.0.
