Wariola

Wariola (Variola louti) jest gatunkiem morskiej ryby promieniopłetwej. Reprezentuje ona rodzinę strzępielowatych (Serranidae), do której zaliczają się także takie ryby, jak anthias i bass słoneczny. Przedstawiciele tego gatunku należą do podrodziny Epinephelinae. Ryba zasiedla głównie region Indo-Pacyfiku. Występuje powszechnie w zlokalizowanych tam wodach morskich.

Opis

Wariola wyróżnia się specyficzną budową ciała. Jej charakterystyczną cechą jest wydłużony tułów. Zaokrąglona pokrywa skrzelowa (preoperculum) z mięsistą dolną częścią zakończona jest krawędziami, na których zlokalizowane są drobne ząbki. Na preoperculum widnieją również trzy płaskie kolce.

W skład płetwy grzbietowej warioli wchodzi 9 kolców oraz 13–14 miękkich promieni. Na płetwie odbytowej umieszczone są natomiast 3 kolce oraz 8 miękkich promieni. Płetwy grzbietowa i odbytowa wyróżniają się spiczastymi końcami. Płetwa ogonowa swoim kształtem przypomina półksiężyc. Tylne krawędzie płetw mają żółty kolor.

Ryba cechuje się czerwonym umaszczeniem, które niekiedy przechodzi w odcienie pomarańczowego lub białego. Zjawisko to można zaobserwować zwłaszcza w części brzusznej zwierzęcia. Całe ciało warioli pokrywają charakterystyczne niebieskie lub różowe plamki. Młode osobniki wyglądem przypominają ryby z rodziny Mullidae.

Wariola zalicza się do ryb o dużych rozmiarach ciała. Długość przeciętnego osobnika oscyluje na poziomie od 75 do 83 cm. Ryby na ogół osiągają masę ciała wynoszącą 12 kilogramów.

Występowanie

Wariole zasiedlają wody Indo-Pacyfiku. Zasięg ich naturalnego występowania rozciąga się na wschodnie wybrzeża Afryki. Najczęściej można je spotkać w pasie ciągnącym się od miasta Durban w Republice Południowej Afryki przez Morze Czerwone, Ocean Indyjski, aż do wód Oceanu Spokojnego.

Wariole żyją także w wodach zlokalizowanych na północ od południowego wybrzeża Japonii, na południe od Australii oraz na wschód od Wysp Pitcairn. W Australii ryba ta zasiedla tereny od Shark Bay w Australii Zachodniej do rafy Ashmore w Morzu Timor, a także od Cape York w Queensland na południe do Sydney w Nowej Południowej Walii. Jej liczne populacje obserwuje się także w rejonie raf Frederick i rezerwacie przyrody Coringa-Herald na Morzu Koralowym. Żyje także w pobliżu raf Middleton i Elizabeth oraz w okolicach Wyspy Lord Howe na Morzu Tasmana.

W 2018 i 2019 roku zauważono obecność warioli we wschodniej części Morza Śródziemnego niedaleko wybrzeży Cypru. Zaobserwowane wówczas osobniki prawdopodobnie dotarły tam z Morza Czerwonego poprzez Kanał Sueski.

Siedlisko i biologia

Wariole najczęściej można spotkać w czystych wodach morskich. Zazwyczaj pływają na głębokości powyżej 15 metrów lub poniżej 350 metrów pod poziomem morza. Najwięcej ryb tego gatunku można zauważyć w pobliżu raf usytuowanych nad brzegami kontynentów. W trakcie odbywania tarła grupują się w ławice. Sezon godowy warioli przypada na czas pomiędzy grudniem a lutym.

Wariole są drapieżnikami. W skład ich diety wchodzą zarówno małe ryby, jak i krewetki oraz kraby. Przypuszcza się, że u Variola louti występuje protogyniczny hermafrodytyzm, czyli możliwość zmiany płci w zależności od uwarunkowań środowiskowych. Ryby na ogół stają się zdolne do rozrodu wówczas, gdy osiągną długość 33 cm.

Taksonomia

Pierwszy naukowy opis warioli został stworzony przez szwedzkiego badacza Petera Forsskåla. Początkowo gatunek ten nosił łacińską nazwę Perca louti. Za jego typową lokalizację uznano miasta Dżudda w Arabii Saudyjskiej, oraz Al Luḩayyah w Jemenie.

Wykorzystanie

Mięso warioli jest cenione przez smakoszy ryb z uwagi na jego walory odżywcze. Mimo to na Mauritiusie obowiązuje zakaz sprzedawania ryb o wadze powyżej 1,5 kg. Został on wprowadzony na skutek odnotowanych przypadków zatruć pokarmowych pojawiających się na skutek spożycia ryby. Dlatego relatywnie rzadko jest ona odławiana na terenie Japonii i Azji Południowo-Wschodniej. Wariole zwykle sprzedaje się w celach akwarystycznych.

Przy okazji polecamy zapoznać się z artykułami:

• Kierunki świata – jak je określić bez posiadania kompasu?
• Polscy nobliści – kim są polscy laureaci Nagrody Nobla
• Jak wygląda zaćmienie Księżyca i jak często możemy je obserwować?

Źródło

1. https://en.wikipedia.org/wiki/Yellow-edged_lyretail [dostęp: 16.10.2024]

© Źródło zdjęcia głównego: Wikimedia Commons. Autor: Philippe Bourjon. Licencja: CC BY-SA 3.0.