Płaskie luki – wyzwanie dla długich epok geologicznych

Zobacz również

Czy życie ewoluowało powoli przez miliardy lat, jak sugeruje teoria ewolucji, czy też zostało stworzone niedawno przez Boga, zaledwie kilka tysięcy lat temu, jak wskazuje Biblia? Płaskie luki w skałach osadowych ziemi dostarczają danych naukowych przemawiających za modelem biblijnym.

W osadowych warstwach ziemi, takich jak warstwy Wielkiego Kanionu (patrz ryc. 1), istnieją znaczne luki pomiędzy niektórymi płaskimi warstwami. To właśnie płaskie luki. Można powiedzieć, że taka luka istnieje, ponieważ brakuje niektórych części geologicznej kolumny, które występują w innych miejscach na ziemi. Jednak warstwy tuż nad i poniżej takiej luki leżą płasko jedna na drugiej i zwykle nie wykazują żadnych oznak modyfikacji lub zmiany, które mogłyby pomóc w identyfikacji tej luki. Tylko dzięki dokładnemu porównaniu osadów, skamielin i innych czynników poza lukami można stwierdzić, że istnieje luka. Geolodzy nazywają te duże płaskie luki penakordancjami. Czas trwania takiej luki, zgodnie ze standardową geologiczną skalą czasu, stanowi niekiedy setki milionów lat. Płaskie luki znajdują się wśród warstw osadowych na powierzchni ziemi i mogą rozciągać się na znaczną część kontynentów. Podsumowując, zapis osadowy przedstawia nam dwie ważne cechy: istnieją luki i sporo z nich jest płaskich.

Płaskie luki w kanionie
Ryc. 1: Wielki Kanion w Arizonie. Strzałki wskazują niektóre płaskie luki z przyjętym czasem trwania takiej luki, podanym w milionach lat (Ma). Przy najniższej strzałce brakuje okresu ordowiku i syluru, ale kontakt jest prawie płaski. Należałoby się spodziewać, że średnie kontynentalne wskaźniki erozji w tym czasie zmniejszą się o dwie mile, co stanowi dwukrotność głębokości Wielkiego Kanionu.

Płaskość tych rozległych luk stanowi szczególne wyzwanie dla długiego wieku geologicznego. Geolodzy, którzy wierzą w długi czas ewolucji, zakładają, że przyczyną płaskiej luki jest brak osadzania się osadów w płaskim obszarze przez wiele milionów lat. Z drugiej strony, jeśli nie nastąpi osadzanie, można spodziewać się erozji i wietrzenia, a erozja jest zwykle bardzo nieregularna, jak to widać dzisiaj na rzeźbionych powierzchniach naszych kontynentów.

Pomimo proponowanego długiego wieku ich formowania, płaskie luki wykazują bardzo niewielkie albo zerowe wietrzenie lub erozję leżących poniżej warstw. Wyraźnie wskazuje to, że za ich powstanie odpowiada inny mechanizm i tego można się spodziewać w kontekście szybkiego osadzania się podczas zdumiewającego potopu opisanego w Biblii, w Księdze Rodzaju.

Płaskie luki – źródła do dalszego studium:

  1. Roth AA. 1998. Origins: Linking Science and Scriptures. Hagerstown, Maryland: Review and Herald Publishing Association, p 222-232.
  2. Roth AA. 2009. “Flat Gaps” in sedimentary rock layers challenge long geologic ages. Journal of Creation 23(2):76-81.
  3. Ilustracje i filmy: sciencesandscriptures.com, discussion No. 16 oraz video 13 of the WHERE IS TRUTH series.
Źródło:grisda.org

Zobacz również

Popularne artykuły

Czy wielki potop z Księgi Rodzaju miał miejsce?

Pierwsza księga Biblii stwierdza, że po niedawnym stworzeniu dokonanym przez Boga nastąpił zdumiewający ogólnoświatowy potop. W tym kontekście potop byłby odpowiedzialny za...

Węgiel – skąd się wziął?

„Możemy nazwać to czarnymi diamentami. Każdy kosz to siła i cywilizacja” – Ralph Waldo Emerson Nazwij to czarnym diamentem....

Alpejskie ofiolity: pozostałości zaginionego oceanu

W 1813 roku francuski geolog Alexandre Brongniart opublikował artykuł na temat mineralogicznej klasyfikacji skał1, w którym wprowadził nową nazwę „ofiolity” dla zestawu...
Skip to content