Wdzięczność wpływa pozytywnie na nasze samopoczucie, zdrowie i relacje. Niektórzy z nas mają naturalną zdolność dostrzegania tego, co dobre, i wyrażania wdzięczności, innym natomiast łatwiej przychodzi zauważanie ciemnych stron życia. Jednak wdzięczności można się nauczyć i dzięki temu poprawić jakość życia swojego i bliskich.
Czy budząc się rano, dziękujemy za wygodne łóżko, ciepłą pościel, spokojny dom i kolejny dzień życia, który otrzymaliśmy w darze, czy raczej walczymy z chandrą i niezadowoleniem, bo przed nami mnóstwo pracy i same obowiązki? Czy jesteśmy wdzięczni za stertę naczyń do umycia, bo to znaczy, że mogliśmy spożyć posiłek z bliskimi i mamy sprawne ręce? Czy wybieramy zadowolenie czy frustrację?
Jesteśmy narodem, któremu narzekanie przychodzi bez trudu. Większość z nas potrafi błyskawicznie wyliczyć wiele powodów do niezadowolenia. Jednak to sprawia, że jest nam jedynie ciężej i smutniej.
Kiedy podejmiemy wysiłek, aby koncentrować uwagę na pozytywnych aspektach różnych życiowych sytuacji, wówczas staniemy się bardziej pogodni. Będą nam towarzyszyły przyjemniejsze emocje, a to prowadzi do procesów chemicznych w organizmie, które wzmacniają nasz układ immunologiczny. Nasze zdrowie się poprawi.
Często uważamy, że to, co spotyka nas dobrego, jest oczywiste, należy się nam. Jednak warto zatrzymać się i dostrzegać dobro. Czy potrafimy zauważyć, że mąż ciężko pracuje, aby utrzymać rodzinę? Czy potrafimy docenić, kiedy żona przygotuje pyszny zdrowy posiłek? Czy zauważamy, że dziecko starannie zrobiło zadania z matematyki? Czy jesteśmy wdzięczni za deszcz i słońce, za ręce, za oczy, przyjaciół, przyrodę, mieszkanie, za bezpieczną podróż samochodem?
Wdzięczność rozpoczyna się w umyśle, od naszych myśli. Jednak tam się nie kończy. Aby mogła przynieść pełnię błogosławieństwa, potrzebujemy ją wyrażać. Codziennie przed wstaniem z łóżka możemy wymienić np. pięć powodów, dla których jesteśmy wdzięczni Bogu, a przed zaśnięciem, analizując i podsumowując dzień, możemy wspomnieć, jakie mamy powody do dziękowania w doświadczeniach, które były naszym udziałem.
Dzielenie się pozytywnymi słowami buduje dobre relacje w rodzinie. Czy nie przyjemnie czuje się mąż, kiedy wracając z pracy, witany jest przez żonę uśmiechem i słyszy podziękowania za to, że wrócił o umówionej godzinie, że odkurzył podłogi czy wstawał w nocy do chorego dziecka? Dla niej z kolei czyż nie jest wspaniale, gdy mąż wyraża podziękowania za wyprane i poskładane ubrania, pyszną herbatę, którą mu przyniosła albo podlanie kwiatów?
Czym chcemy „zarażać” ludzi wokół nas, naszych najbliższych i dalszych znajomych? Krytyką, osądem, narzekaniem, czy jednak radością, wdzięcznością i optymizmem? Z jakimi osobami przyjemniej się przebywa? Z tymi, które koncentrują się i mówią głównie o tym, co brzydkie, złe i smutne, czy z tymi, które zwracają uwagę na to, co piękne, dobre i pozytywne?
Potrzebujemy odpowiedzieć sobie na tego typu pytania. Możemy podjąć wysiłek, aby skupiać swoją uwagę na dobrych stronach życia, aby dziękować, doceniać i być wdzięcznym, wówczas nam i ludziom wokół nas będzie przyjemniej. Przez to, o czym myślimy i jak myślimy, kreujemy swoją rzeczywistość, ponieważ na wiele spraw w życiu można spojrzeć przez pryzmat wdzięczności.
Możemy podjąć wyzwanie, aby w każdej sytuacji, kiedy pomyślimy lub wypowiemy coś negatywnego, zrównoważyć to trzema pozytywnymi myślami i uwagami. Możemy też szukać pozytywów w trudnościach. Przykładowo, zastanawiać się, czego możemy się nauczyć lub już nauczyliśmy w trudnej sytuacji.
Pan Bóg zachęca nas do wdzięczności słowami apostoła Pawła: „Zawsze się radujcie. Bez przystanku się módlcie. Za wszystko dziękujcie; taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was” (1Tes 5,16-18 BW).
Również w Psalmie 50,23 (BW) możemy przeczytać: „Kto ofiaruje dziękczynienie, czci mnie”.
A zatem dziękczynienie to jeden ze sposobów, poprzez które możemy wielbić Boga. Pan Bóg zachęcając nas do tego, wie, że wdzięczność poprawia jakość naszego życia. Wszystko, co Stwórca nam proponuje, jest dla naszego dobra.
Może warto wprowadzić w naszych rodzinach zwyczaj, aby dziękować sobie nawzajem i Panu Bogu każdego dnia, kiedy spędzamy wspólnie czas wieczorem przed snem czy podczas rodzinnych posiłków. Można założyć dziennik wdzięczności lub ładnie udekorowany słoik, do którego będziemy wrzucać małe karteczki z naszymi wdzięcznościami i np. po miesiącu je odczytamy. A może liściki pisane do pozostałych członków rodziny wyrażające wdzięczność?
Jaki sposób pielęgnowania wdzięczności i dzielenia się nią chcesz wybrać w swoim życiu? Niezależnie od tego, co to będzie, zachęcam, aby zacząć już dziś.
Zapraszamy również do przeczytania poniższych artykułów:
- Harmonia czy rywalizacja pomiędzy rodzeństwem
- Kształtowanie charakteru dziecka
- Odpoczynek mamy – konieczność czy fanaberia?
© Źródło zdjęcia głównego: Freepik.
